διαχαίνω: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(1b) |
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διαχαίνω:''' <b class="num">1)</b> разевать пасть (οἱ κροκόδειλοι διαχανόντες Plut.);<br /><b class="num">2)</b> раскрываться (ἡ [[κόγχη]] διακεχῃνυῖα Plut.). | |elrutext='''διαχαίνω:'''<br /><b class="num">1)</b> разевать пасть (οἱ κροκόδειλοι διαχανόντες Plut.);<br /><b class="num">2)</b> раскрываться (ἡ [[κόγχη]] διακεχῃνυῖα Plut.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:45, 6 January 2019
German (Pape)
[Seite 613] aus einander klaffen, den Mund öffnen; διακεχηνυῖα, Plut. sol. an. 30; διαχανόντες, 23.
Greek (Liddell-Scott)
διαχαίνω: διαχάσκω, λίαν χαίνω, Πλούτ. 2. 976Β, 980Β.
French (Bailly abrégé)
ao.2 διέχανον, pf. διακέχηνα;
s’entrouvrir.
Étymologie: διά, χαίνω.
Spanish (DGE)
• Morfología: [v. pas. aor. inf. διαχῆναι Euagr.Schol.HE 1.17]
1 abrirse, agrietarse ἀρτίσκον Hp.Steril.216, ὁ στρογγύλος ὁ ὑποκάτω τοῦ ἄνθους Thphr.HP 7.13.2, ἡ οἰκοδομή, κἂν μικρὸν διαχάνῃ Chrys.M.61.73, ὥστε μὴ διαχαίνειν τὸ μεταξὺ τοῦ πρέμνου καὶ τοῦ κλήματος Gp.4.12.15
•tb. en v. med.-pas. (ὡς εἰπεῖν) διαχῆναι τὴν γῆν Euagr.Sch.l.c.
2 fig. abrirse, dirigirse πρὸς τοῦτο (τὸ σῶμα) διαχαίνοντες Dam.in Phd.166.
Greek Monolingual
διαχαίνω (Α)
έχω ανοιχτό το στόμα, χάσκω.
Russian (Dvoretsky)
διαχαίνω:
1) разевать пасть (οἱ κροκόδειλοι διαχανόντες Plut.);
2) раскрываться (ἡ κόγχη διακεχῃνυῖα Plut.).
