θανατόεις: Difference between revisions
Χθὼν πάντα κομίζει καὶ πάλιν κομίζεται → Nam terra donat ac resorbet omnia → Die Erde alles bringt, sich wieder alles nimmt
(2b) |
(1ab) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''θᾰνᾰτόεις:''' όεσσα, όεν, gen. εντος<br /><b class="num">1)</b> смертельный, причиняющий смерть (ἁμαρτήματα Soph.);<br /><b class="num">2)</b> смертный, роковой ([[μόρος]] Eur.). | |elrutext='''θᾰνᾰτόεις:''' όεσσα, όεν, gen. εντος<br /><b class="num">1)</b> смертельный, причиняющий смерть (ἁμαρτήματα Soph.);<br /><b class="num">2)</b> смертный, роковой ([[μόρος]] Eur.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=θᾰνᾰτόεις, εσσα, εν<br />[[deadly]], Soph., Eur. [from θάνᾰτος] | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:10, 9 January 2019
English (LSJ)
εσσα, εν,
A deadly, ἁμαρτήματα S. Ant.1262 (lyr.); μόρος E.IA1288 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1186] εσσα, εν, = θανάσιμος; ἁμαρτήματα Soph. Ant. 1248; πόρος, der Todespfad, Eur. I. A. 1273.
Greek (Liddell-Scott)
θᾰνᾰτόεις: εσσα, εν, θανάσιμος, ἁμαρτήματα Σοφ. Ἀντ. 1262· μόρος Εὐρ. Ι. Α. 1289.
French (Bailly abrégé)
όεσσα, όεν;
c. θανάσιμος.
Étymologie: θάνατος.
Greek Monolingual
θανατόεις, -εσσα, -εν (Α)
ο θανάσιμος («θανατόεντα ἁμαρτήματα», Σοφ.)·
[ΕΤΥΜΟΛ. < θάνατος + επίθημα –όεις (πρβλ. βρυ-όεις, δρυ-όεις, ζακρυ-όεις)].
Greek Monotonic
θᾰνᾰτόεις: -εσσα, -εν, θανάσιμος, σε Σοφ., Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
θᾰνᾰτόεις: όεσσα, όεν, gen. εντος
1) смертельный, причиняющий смерть (ἁμαρτήματα Soph.);
2) смертный, роковой (μόρος Eur.).
Middle Liddell
θᾰνᾰτόεις, εσσα, εν
deadly, Soph., Eur. [from θάνᾰτος]
