καρόω: Difference between revisions
Δημήτριος Γλαύκου προφητεύων ἀνέθηκε τοὺς λαμπαδηφόρους ... καὶ περιραντήρια ... → Demetrius son of Glaukos, being prophet, dedicated torch-bearers ... and lustral basins ...
(2b) |
(2) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κᾰρόω:''' погружать в тяжелый сон, лишать чувств, оглушать (καροῦσθαι ὑπὸ βροντῆς Arst.; καρωθεὶς ἔπεσε Plut.): θανάτῳ κεκαρωμένος Theocr. пораженный насмерть; [[ἔχιδνα]] καροῦται Sext. гадюка впадает в оцепенение. | |elrutext='''κᾰρόω:''' погружать в тяжелый сон, лишать чувств, оглушать (καροῦσθαι ὑπὸ βροντῆς Arst.; καρωθεὶς ἔπεσε Plut.): θανάτῳ κεκαρωμένος Theocr. пораженный насмерть; [[ἔχιδνα]] καροῦται Sext. гадюка впадает в оцепенение. | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=1.<br />Grammatical information: v.<br />Meaning: <b class="b2">plunge into a deep sleep, stupefy</b>, <b class="b3">-όομαι</b> <b class="b2">be stupefied</b> (Hp., Antipho Soph., Arist.).<br />Compounds: also with <b class="b3">ὑπο-</b>,<br />Derivatives: <b class="b3">κάρωσις</b> <b class="b2">heaviness in the head, drowsiness</b> (Hp.), <b class="b3">καρωτικός</b> [[stupefying]] (Arist., Gal.), <b class="b3">καρώδης</b> <b class="b2">id., drowsy, soporific</b> (Hp.; on the formation cf. <b class="b3">ὑπνώδης</b> and the verbal derivations in <b class="b3">-ώδης</b> in Chantraine Formation 431); <b class="b3">καρωτίδες</b> (<b class="b3">ἀρτηρίαι</b>) pl. (also sg.) <b class="b2">carotid arteries</b> medic.); postverbal <b class="b3">κάρος</b> n. [[torpor]], [[drowsiness]] (Arist., Phld., A. R.), cf. <b class="b3">καρός κωφός</b>, <b class="b3">οἱ δε σκοτόδινος</b> H.<br />Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]<br />Etymology: Prob. prop. as denomin. of <b class="b3">κάρα</b>, <b class="b3">κάρη</b> [[head]] "have a heavy head" as <b class="b3">καρηβαρέω</b>; cf. <b class="b3">καρωθείς την κεφαλην σεισθείς</b>, <b class="b3">μεθυσθεὶς η βαρηθείς</b> H., s. Baunack Philol. 70, 379. The verb was orig. medial-intransitive. Not from a noun <b class="b3">*κάρος</b> n. [[head]] (Ehrlich Sprachgesch. 6) s. WP. 1, 404.<br />2.<br />Grammatical information: v.<br />Meaning: [[estimating]] and <b class="b3">καροῦσθαι ὠνεῖσθαι</b>, <b class="b3">καρούμενος ὠνησάμενος</b> H.<br />Other forms: only ptc. aor. <b class="b3">καρούσαντες</b> (IG 9 [2], 1229, 25; Thessal. IIa)<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Unknown. Cf. Bechtel Dial. 1, 206f. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:45, 3 January 2019
English (LSJ)
A plunge into deep sleep or torpor, stun, stupefy, πληγαὶ καροῦσαι Hp.Art.30; of wine, Antipho Soph.34, Anaxandr.3, cf. Ath.1.33a; ὀδμὴ καροῦσα a stupefying smell, Id.15.675d:—Pass., to be stupefied, ὑπὸ βροντῆς, of certain fish, Arist.HA602b23; ὑπὸ μύρου, of bees, Id.Mir.832a3; ὑπὸ τῶν εὐωδιῶν Str.16.4.19; θανάτῳ κεκαρωμένα . . πέλωρα Theoc.24.59; τραύμασι D.H.3.19, cf. Plu.Art.11; τὴν διάνοιαν D.H.Th.34; of drunken sleep, LXXJe.28(51).39.
German (Pape)
[Seite 1328] in schweren, tiefen Schlaf versenken, betäuben; καροῦσθαι ὑπὸ βροντῆς Arist. H. A. 8, 20; θανάτῳ κεκαρωμένος Theocr. 24, 58; τραύμασιν D. Hal. 3, 19; vom Weine Ath. I, 33 a; Anaxandrid. bei Ath. XI, 481 f; vom Geruch, Ath. XV, 675 d; erstarren, von einer Schlange, S. Emp. pyrrh. 1, 58.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰρόω: μέλλ. -ώσω, βυθίζω εἰς βαθὺν ὕπνον, ναρκώνω, πληγαὶ καροῦσαι Ἱππ. π. Ἄρθρ. 797· ἐπὶ οἴνου, Ἀναξανδρίδ. ἐν «Ἀγροίκοις» 2, πρβλ. Ἀθήν. 33Α· ὀδμὴ καροῦσα, ὀσμὴ ναρκοῦσα, ἐπιφέρουσα ἀναισθησίαν, αὐτόθι 675D. - Παθ., αἰσθάνομαι βάρος ἐν τῇ κεφαλῇ, ναρκοῦμαι ὑπὸ βροντῆς, ἐπί τινων ἰχθύων, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 20, 1· ὑπὸ μύρου, ἐπὶ μελισσῶν, ὁ αὐτ. π. Θαυμασ. 21· καρούμενοι ὑπὸ τῶν εὐωδιῶν Στράβ. 778· θανάτῳ κεκαρωμένος Θεόκρ. 24. 58· τραύμασι Διον. Ἁλ. 3. 19· τὴν διάνοιαν ὁ αὐτ. π. Θουκ. 34· πρβλ. χαρακόω.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. ἐκάρωσα;
Pass. ao. ἐκαρώθην, pf. κεκάρωμαι;
plonger dans un sommeil pesant ; engourdir, hébéter.
Étymologie: καρός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καρόω [κάρος] het bewustzijn doen verliezen; pass.: bewusteloos raken:. καρωθεὶς ὁ Κῦρος ἔπεσε Cyrus viel bewusteloos neer Plut. Art. 11.5; θανάτῳ κεκαρωμένα... πέλωρα de monsters die onder de dood bezweken zijn Theocr. 24.59.
Russian (Dvoretsky)
κᾰρόω: погружать в тяжелый сон, лишать чувств, оглушать (καροῦσθαι ὑπὸ βροντῆς Arst.; καρωθεὶς ἔπεσε Plut.): θανάτῳ κεκαρωμένος Theocr. пораженный насмерть; ἔχιδνα καροῦται Sext. гадюка впадает в оцепенение.
Frisk Etymological English
1.
Grammatical information: v.
Meaning: plunge into a deep sleep, stupefy, -όομαι be stupefied (Hp., Antipho Soph., Arist.).
Compounds: also with ὑπο-,
Derivatives: κάρωσις heaviness in the head, drowsiness (Hp.), καρωτικός stupefying (Arist., Gal.), καρώδης id., drowsy, soporific (Hp.; on the formation cf. ὑπνώδης and the verbal derivations in -ώδης in Chantraine Formation 431); καρωτίδες (ἀρτηρίαι) pl. (also sg.) carotid arteries medic.); postverbal κάρος n. torpor, drowsiness (Arist., Phld., A. R.), cf. καρός κωφός, οἱ δε σκοτόδινος H.
Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]
Etymology: Prob. prop. as denomin. of κάρα, κάρη head "have a heavy head" as καρηβαρέω; cf. καρωθείς την κεφαλην σεισθείς, μεθυσθεὶς η βαρηθείς H., s. Baunack Philol. 70, 379. The verb was orig. medial-intransitive. Not from a noun *κάρος n. head (Ehrlich Sprachgesch. 6) s. WP. 1, 404.
2.
Grammatical information: v.
Meaning: estimating and καροῦσθαι ὠνεῖσθαι, καρούμενος ὠνησάμενος H.
Other forms: only ptc. aor. καρούσαντες (IG 9 [2], 1229, 25; Thessal. IIa)
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Unknown. Cf. Bechtel Dial. 1, 206f.
