καρός

English (LSJ)

κωφός, οἱ δὲ σκοτόδινος, Hsch. κάρουα, Lacon., = κάρυα, Id.

French (Bailly abrégé)

1οῦ (ὁ) :
sommeil profond, engourdissement.
Étymologie: DELG κάρ, idée de « avoir la tête lourde ».
2v. κάρ².

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καρός gen. sing. van κάρ 1.

Russian (Dvoretsky)

κᾱρός: ὁ дор. Theocr. v.l. = κηρός.
gen. к *κάρ III.

English (Autenrieth)

defect. gen.: doubtful word, only τίω σέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ, ‘the value of a straw,’ ‘not a whit,’ Il. 9.378.

Greek Monolingual

καρός, ὁ (Α) καρώ
(κατά τον Ησύχ.) «κωφός, οἱ δὲ σκοτόδινος. βόσκημα. ἐγκέφαλος (ἔγκαρος). ὠνή. καιρός, ἤ φθορά».

Greek (Liddell-Scott)

καρός: «κωφός. οἱ δὲ σκοτόδινος. βόσκημα. ἐγκέφαλος (ἔγκαρος). ὠνή. καιρός, ἢ φθορὰ» Ἡσύχ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: gen.
Meaning: only in τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ (Ι 378) indicating something useless.
Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]
Etymology: Here perhaps καριμοίρους, explained by H. in two ways: τοὺς ἐν μηδεμιᾳ̃ μοίρᾳ, η μισθοφόρους. - Mostly as "(something) cut off, futile" connected with κείρω, but perhaps rather from κάρ louse (H.), which would be more visual and impressive (from κείρω we cannot get καρ-). Not with Schwyzer Glotta 12, 17f. a. n. gen. of κήρ (s.v.) goddess of death with old ablaut.

Frisk Etymology German

καρός: {karós}
Grammar: Gen.
Meaning: nur in τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ (Ι 378) als Bezeichnung von etwas Wertlosem:
Etymology: Dazu vielleicht καριμοίρους, von H. allerdings mit zwei Erklärungen versehen: τοὺς ἐν μηδεμιᾷ μοίρᾳ, ἢ μισθοφόρους. — Gewöhnlich als "Abgeschnittenes, Winziges" zu κείρω gezogen, aber vielleicht eher von κάρ Laus (H.), was unbedingt anschaulicher und ausdrucksvoller wäre. Nicht mit Schwyzer Glotta 12, 17f. u. A. Gen. von κήρ Todesgottin mit altem Ablaut.
Page 1,790-791