κουρίας: Difference between revisions
ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → for he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
(3) |
(nl) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κουρίας:''' ου adj. m стриженый Luc., Diog. L. | |elrutext='''κουρίας:''' ου adj. m стриженый Luc., Diog. L. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κουρίας -ου [κουρά] als adj. met kort(geknipt) haar. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:20, 1 January 2019
English (LSJ)
ου, ὁ,
A one who wears his hair short, ἐν χρῷ κ. Luc.Fug.27, Vit.Auct.20, D.L.6.31; cf. ἐγχρωκουρίας.
Greek (Liddell-Scott)
κουρίας: -ου, ὁ, ὁ ἔχων βραχεῖαν κόμην, κεκαρμένος, Λουκ. Δραπ. 27, Βίων Πρᾶσ. 20, Διογ. Λ. 6. 31.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui a les cheveux coupés.
Étymologie: κουρά.
Greek Monolingual
κουρίας, ὁ (Α)
αυτός που έχει κουρεμένα μαλλιά («τὸν ἐν χρῷ κουρίαν ἐκεῑνον», Λουκιαν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κουρά + επίθημα -ίας].
Greek Monotonic
κουρίας: -ου, ὁ (κουρά), κάποιος με κοντά μαλλιά, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
κουρίας: ου adj. m стриженый Luc., Diog. L.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κουρίας -ου [κουρά] als adj. met kort(geknipt) haar.
