πολυήχητος: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(4) |
(1ba) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''πολυήχητος:''' дор. [[πολυάχητος]] 2 (ᾱ) многошумный, шумливый ([[κῶμος]] Eur.). | |elrutext='''πολυήχητος:''' дор. [[πολυάχητος]] 2 (ᾱ) многошумный, шумливый ([[κῶμος]] Eur.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[loud]]-[[sounding]], Eur. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 14:55, 9 January 2019
English (LSJ)
Dor. πολυάχ-, ον,
A loud-sounding, E.Alc.918 (anap.).
German (Pape)
[Seite 663] viel od. laut tönend, Schol. Aesch. Prom. 577. S. πολυάχητος.
Greek (Liddell-Scott)
πολυήχητος: Δωρ. πολυάχ-, ον, ὁ μεγάλως ἠχῶν, Εὐρ. Ἄλκ. 918.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dor. πολυάχητος;
très sonore, retentissant.
Étymologie: πολύς, ἠχέω.
Greek Monolingual
και δωρ. τ. πολυάχητος, -ον, Α
ο πολυηχής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -ήχητος (< ἠχῶ), πρβλ. ευ-ήχητος].
Greek Monotonic
πολυήχητος: Δωρ. -άχητος[ᾱ], -ον, αυτός που ηχεί δυνατά, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
πολυήχητος: дор. πολυάχητος 2 (ᾱ) многошумный, шумливый (κῶμος Eur.).
