σμικρός

English (LSJ)

σμῑκρότης, σμῑκρόφθαλμος,

   A v. μικρ-.

German (Pape)

[Seite 911] ion. u. altattisch statt μικρός, klein; es findet sich diese Form auch Il. 17, 757, wo der Vers sie herbeiführte, u. bei Pind., σμικρὸς ἐν σμικροῖς, P. 3, 107; gew. bei Tragg., wie Aesch. Ch. 202. 260 Suppl. 936; Soph. u. Eur.; Thuc. 4, 13. 7, 75; bei Plat. die herrschende Form.

Greek (Liddell-Scott)

σμῑκρός: -ά, -όν, Ἰων. καὶ ἀρχ. Ἀττ. ἀντὶ μικρός, ὃ ἴδε.

French (Bailly abrégé)

att. c. μικρός.

English (Slater)

σμικρός
   1 small, unimportant σμικρὸς ἐν σμικροῖς ἔσσομαι (P. 3.107) cf. μικρός.

Greek Monolingual

-όν, ΜΑ, θηλ. και σμικρά Α
βλ. μικρός.

Greek Monotonic

σμικρός: -ά, -όν, Ιων. και αρχ. Αττ. αντί μικρός.

Frisk Etymological English

See also: s. μικρός.

Middle Liddell

σμῑκρός, ή, όν [ionic and old attic for μικρός.]