ἀστεΐζομαι: Difference between revisions
Φεύγειν ἀεὶ δεῖ δεσπότας θυμουμένους → Fugiendus herus est semper ira percitus → Geh einem Herr, der zornig ist, stets aus dem Weg
(1a) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=asteizomai | |Transliteration C=asteizomai | ||
|Beta Code=a)stei/+zomai | |Beta Code=a)stei/+zomai | ||
|Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[write]] or <b class="b2">talk wittily</b> or [[eloquently]], <span class="bibl">Str.13.4.11</span>, <span class="bibl">J.<span class="title">Ap.</span>2.9</span>, <span class="bibl">Demetr.<span class="title">Eloc.</span>149</span>, <span class="bibl">Plu.<span class="title">Marc.</span>21</span>; <b class="b2">talk speciously</b>, <span class="bibl">Ph.2.123</span>:—Act. in St.Byz. s.v. [[ἄστυ]].</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 13:10, 29 June 2020
English (LSJ)
A write or talk wittily or eloquently, Str.13.4.11, J.Ap.2.9, Demetr.Eloc.149, Plu.Marc.21; talk speciously, Ph.2.123:—Act. in St.Byz. s.v. ἄστυ.
German (Pape)
[Seite 375] dep. med., sich wie ein Städter, wie ein seiner, witziger Mensch betragen, so sprechen, περί τινος Plut. Marcell. 21. – Das act. ἀστεΐζω führt St. B. v. ἄστυ an.
Greek (Liddell-Scott)
ἀστεΐζομαι: ἀποθ. ἀστειολογῶ, εὐφυολογῶ, Πλουτ. Μάρκελ. 21. τὸ ἐνεργ. παρὰ Στεφ. Βυζ. ἐν λ. ἄστυ· προσέτι, ἀστειεύομαι Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἀχ. 1057, Εἰρ. 369: - ἀστειορρημονέω, Ζωναρ.· - καθ’ Ἡσύχ. «ἀστεϊζόμενος· ὡραϊζόμενος»· - κατὰ τὰ Α. Β. 454. 14, «ἀστεΐζεσθαι, τὸ χαριεντίζεσθαι» καὶ κατωτέρω, «ἀστεΐζεται, ὡραΐζεται, κομψεύεται».
French (Bailly abrégé)
parler habilement, adroitement.
Étymologie: ἀστεῖος.
Greek Monolingual
(AM ἀστεΐζομαι) αστείος
γράφω, μιλώ ή συμπεριφέρομαι έξυπνα, πειστικά ή αστεία, ευφυολογώ, χωρατεύω.
Greek Monotonic
ἀστεΐζομαι: αποθ., μιλώ ευφυώς, αστειεύομαι, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀστεΐζομαι: рассуждать по-городскому, т. е. тонко (περί τινος Plut.).