ξενοδώτης: Difference between revisions
From LSJ
Κακὸν μέγιστον ἐν βροτοῖς ἀπληστία → Malumm est hominibus maximum immoderatio → Das größte Übel ist bei Menschen Völlerei
(1ba) |
m (Text replacement - "epith." to "epithet") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ksenodotis | |Transliteration C=ksenodotis | ||
|Beta Code=cenodw/ths | |Beta Code=cenodw/ths | ||
|Definition=ου, ὁ, dub. sens., | |Definition=ου, ὁ, dub. sens., [[epithet]] of Dionysus, <span class="title">AP</span>9.524.15. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ξενο-[[δώτης]], ου, ὁ,<br />a [[host]], | |mdlsjtxt=ξενο-[[δώτης]], ου, ὁ,<br />a [[host]], [[epithet]] of [[Bacchus]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 09:35, 23 May 2021
English (LSJ)
ου, ὁ, dub. sens., epithet of Dionysus, AP9.524.15.
German (Pape)
[Seite 277] ὁ, Gastgeber, Wirth, so heißt Dionysus, Hymn. (IX, 524, 15).
Greek (Liddell-Scott)
ξενοδώτης: -ου, ὁ, ὁ ξενίαν παρέχων, ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, Ἀνθ. Π. 9. 524, 15.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui procure des hôtes.
Étymologie: ξένος, δίδωμι.
Greek Monolingual
ξενοδώτης, ὁ (Α)
(για τον Διόνυσο) αυτός που παρέχει φιλοξενία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξένος + -δώτης (< δί-δωμι), πρβλ. ηπιο-δώτης, οινο-δώτης.
Greek Monotonic
ξενοδώτης: -ου, ὁ, οικοδεσπότης, ξενοδόχος, ξενιστής, επιθ. προσδιορισμός του Βάκχου, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ξενοδώτης: гостеприимный (эпитет Диониса) Anth.
