διασκεδαστικός: Difference between revisions
From LSJ
οὕς ὁ Θεός συνέζευξεν, ἄνθρωπος μή χωριζέτω → what therefore God did join together, let not man put asunder | what therefore God hath joined together, let no man put asunder
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=diaskedastikos | |Transliteration C=diaskedastikos | ||
|Beta Code=diaskedastiko/s | |Beta Code=diaskedastiko/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense" | |Definition=ή, όν, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[fitted for dispersing]] or [[digesting]], ἀρχομένης ὑποχύσεως Dsc.3.80, cf. 5.115.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 18:45, 10 December 2020
English (LSJ)
ή, όν, A fitted for dispersing or digesting, ἀρχομένης ὑποχύσεως Dsc.3.80, cf. 5.115.
German (Pape)
[Seite 602] zertheilend, von Arzeneien, Diosc.
Spanish (DGE)
-ή, όν
que disipa o desintegra las cataratas oculares, Dsc.3.80, δύναμις ... οἰδημάτων δ. Dsc.3.127, cf. 5.93, 115.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α διασκεδαστικός, -ή, -όν)
νεοελλ.
1. τερπνός, ψυχαγωγικός
2. ειρων. γελοίος, κωμικός, μη σοβαρός
αρχ.
1. αυτός που προκαλεί διασπορά ή διάλυση
2. αυτός που συντελεί στην πέψη, χωνευτικός.