συμμονή: Difference between revisions
Τὶ δὲ σὺ διά τὸν Θεὸν δύνασαι ἀρνηθῆναι; Οἷον δὲ μέτρον ἀγάπης τῶν ἀγαπώντων σε ἐστί; (Χρύσανθος Καταπόδης, Σχολὴ Ζωῆς) → ?
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=symmoni | |Transliteration C=symmoni | ||
|Beta Code=summonh/ | |Beta Code=summonh/ | ||
|Definition=ἡ, <span class="sense" | |Definition=ἡ, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[holding together]], [[coherence]], [[permanence]], [<b class="b3">τοῦ κόσμου</b>] <span class="bibl">Chrysipp.Stoic.2.173</span>; [<b class="b3">αἱ ψυχαὶ] τῷ σώματι συμμονῆς ἦσαν αἴτιαι</b> ib. <span class="bibl">321</span>; [[holding together]] of the divine order, <span class="bibl">M.Ant.5.8</span>; <b class="b3">σ. τῶν σπερμάτων</b> [[preservation]], Dsc.<span class="title">Prooem.</span>9; [[living together]], Muson.<span class="title">Fr.</span>13A p.68H.; in Gramm., [[close connection]], τῶν πτώσεων <span class="bibl">A.D.<span class="title">Adv.</span>202.5</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 23:25, 11 December 2020
English (LSJ)
ἡ, A holding together, coherence, permanence, [τοῦ κόσμου] Chrysipp.Stoic.2.173; [αἱ ψυχαὶ] τῷ σώματι συμμονῆς ἦσαν αἴτιαι ib. 321; holding together of the divine order, M.Ant.5.8; σ. τῶν σπερμάτων preservation, Dsc.Prooem.9; living together, Muson.Fr.13A p.68H.; in Gramm., close connection, τῶν πτώσεων A.D.Adv.202.5.
German (Pape)
[Seite 983] ἡ, das Zusammenbleiben, -leben; Plut. de stoic. repugn. 46; S. Emp. adv. phys. 1, 72.
Greek (Liddell-Scott)
συμμονή: ἡ, τὸ παραμένειν ὁμοῦ, Χρύσιππ. παρὰ Πλουτ. 2. 1054F, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 9. 72, κτλ.· τὸ ὁμοῦ ζῆν, Μουσώνιος παρὰ Στοβ. 425. 20.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
séjour en commun.
Étymologie: συμμένω.
Greek Monolingual
ἡ, Α
1. παραμονή μαζί με κάποιον άλλο
2. γραμμ. άμεση σχέση
3. το να διατηρείται ή να διαφυλάσσεται κάτι μαζί με κάτι άλλο
4. το να περιέχεται ή να περιλαμβάνεται κάτι μέσα σε κάτι άλλο
5. συμβίωση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -μονή (< μένω), πρβλ. ἐμ-μονή, προσ-μονή.
Russian (Dvoretsky)
συμμονή: ἡ сплоченность, связность, сцепление Plut., Sext.
