πολύκομος

English (LSJ)

ον, A with much down, στάχυες Dsc.1.7, cf. 4.164.9.

German (Pape)

[Seite 664] mit vielem Haare, Diosc.

Greek (Liddell-Scott)

πολύκομος: -ον, ὁ ἔχων πολλὴν κόμην, πολὺ φύλλωμα, ἀμφιλαφὴς ἄνωθεν καὶ πολύκομος, περὶ τιθυμάλου τοῦ δενδρίτου, Διοσκ. 4, 162 (165), σ. 656 ἔκδ. Kühn.

Greek Monolingual

-ον, Α
(για στάχια) αυτός που έχει άφθονη κόμη, πολλά άγανα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -κομος (< κόμη «μαλλιά»), πρβλ. οξύ-κομος].