σπάταλος: Difference between revisions

From LSJ

παραβλύζειν τοῦ οἴνου ἐν τῷ ὕπνωdisgorge wine in one's sleep, belch a bit of wine in one's sleep

Source
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=spatalos
|Transliteration C=spatalos
|Beta Code=spa/talos
|Beta Code=spa/talos
|Definition=[<b class="b3">σπᾰ], ον</b>, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[wanton]], [[lascivious]], κλέμματα <span class="title">AP</span>5.17 (Rufin.); of persons, Bardesan. ap. <span class="bibl">Eus.<span class="title">PE</span>6.10</span>, <span class="bibl">Eust.1437.22</span>, etc., cf. Sm.<span class="title">De.</span> 28.54, <span class="title">AP</span>5.26 (Rufin.). [Oxyt. in Eus. and Sm. ll.cc.]</span>
|Definition=[<b class="b3">σπᾰ], ον</b>, [[wanton]], [[lascivious]], κλέμματα <span class="title">AP</span>5.17 (Rufin.); of persons, Bardesan. ap. <span class="bibl">Eus.<span class="title">PE</span>6.10</span>, <span class="bibl">Eust.1437.22</span>, etc., cf. Sm.<span class="title">De.</span> 28.54, <span class="title">AP</span>5.26 (Rufin.). [Oxyt. in Eus. and Sm. ll.cc.]
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 18:15, 23 August 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σπάτᾰλος Medium diacritics: σπάταλος Low diacritics: σπάταλος Capitals: ΣΠΑΤΑΛΟΣ
Transliteration A: spátalos Transliteration B: spatalos Transliteration C: spatalos Beta Code: spa/talos

English (LSJ)

[σπᾰ], ον, wanton, lascivious, κλέμματα AP5.17 (Rufin.); of persons, Bardesan. ap. Eus.PE6.10, Eust.1437.22, etc., cf. Sm.De. 28.54, AP5.26 (Rufin.). [Oxyt. in Eus. and Sm. ll.cc.]

Greek (Liddell-Scott)

σπάτᾰλος: -ον, ἀκόλαστος, φιλήδονος, κλέμματα Ἀνθ. Π. 5. 18· ἐπὶ προσώπων, Εὐσ. Εὐαγγ. Προπ. 276Α, Εὐστ., κλπ.· - φέρεται ὀξυτόνως ἐν Ἀνθ. Π. 5. 27.

Greek Monolingual

-η, -ο / σπάταλος, -ον, ΝΜΑ, και σπαταλός, -ή, -όν, Α
αυτός που δαπανά, που ξοδεύει χωρίς μέτρο, χωρίς φειδώ, ασυλλόγιστα, πολυδάπανος, πολυέξοδος (α. «είναι σπάταλος, δεν του μένει δραχμή» β. «τὰ τῶν σπαταλῶν τέρματα παλλακίδων», Ρουφίν.)
νεοελλ.
αυτός που χαρακτηρίζεται από σπατάλη («σπάταλη διαχείριση»).
επίρρ...
σπάταλα Ν
με σπατάλη, χωρίς φειδώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. παρ. της λ. σπατάλη.