γονύκροτος: Difference between revisions

From LSJ

Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht

Menander, Monostichoi, 236
m (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([\p{Cyrillic}]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3")
Line 23: Line 23:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''γονύκροτος:'''<br /><b class="num">1)</b> задевающий (при ходьбе) коленом о колено (τὰ [[θήλεα]] τῶν ἀρρένων γονυκροτώτερά ἐστι Arst.);<br /><b class="num">2)</b> с трясущимися коленями (κίναιδοι Arst.).
|elrutext='''γονύκροτος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[задевающий]] (при ходьбе) коленом о колено (τὰ [[θήλεα]] τῶν ἀρρένων γονυκροτώτερά ἐστι Arst.);<br /><b class="num">2)</b> с трясущимися коленями (κίναιδοι Arst.).
}}
}}

Revision as of 12:34, 19 August 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: γονῠκροτος Medium diacritics: γονύκροτος Low diacritics: γονύκροτος Capitals: ΓΟΝΥΚΡΟΤΟΣ
Transliteration A: gonýkrotos Transliteration B: gonykrotos Transliteration C: gonykrotos Beta Code: gonu/krotos

English (LSJ)

ον, A knocking the knees together, of the gait of women, Arist.HA538b10 (Comp.); of effeminate men. Anacr.144, Arist.Phgn.808a13, 810a34.

German (Pape)

[Seite 502] mit einwärts gebogenen, zusammenschlagenden Knieen, Zeichen eines geschwächten Körpers, wie der Feigheit, VLL. Bei Arist. Physiogn. 3 als Subst., das Knieschlottern, Zeichen des Cinäden; aber H. A. 4, 11 τὰ θήλεα τῶν ἀῤῥένων γονυκροτώτερά ἐστι.

Greek (Liddell-Scott)

γονύκροτος: -ον, ῥαιβός, ὁ ἔχων κεκλιμένα πρὸς τὰ ἔσω τὰ γόνατα καὶ συγκρούων αὐτὰ ἐν τῷ περιπατεῖν, ὡς τὰ τῶν γυναικῶν, τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων γονυκροτώτερά ἐστι Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 4.11,12· ἐπὶ ἀδυνάτων καὶ δειλῶν, Ἀνακρ. 114, Ἀριστ. Φυσιογν. 3, 9., 6, 5.

Spanish (DGE)

-ον
• Prosodia: [-ῠ-]
que mantiene en contacto las rodillas al andar, esp. de mujeres τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων γονυκροτώτερα Arist.HA 538b10, cf. Phgn.808a13, de los patizambos, Hsch., Eust.932.1, como signo de cobardía en el hombre, Anacr.150, Adam.2.52.

Greek Monolingual

γονύκροτος, -ον (Α)
1. εκείνος του οποίου τα γόνατα συγκρούονται ή πλησιάζουν πολύ κατά το βάδισμα, ο βλαισός
2. δειλός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γόνυ + -κροτος < κρότος (πρβλ. ιππόκροτος, χαλκόκροτος)].

Russian (Dvoretsky)

γονύκροτος:
1) задевающий (при ходьбе) коленом о колено (τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων γονυκροτώτερά ἐστι Arst.);
2) с трясущимися коленями (κίναιδοι Arst.).