γήϊνος: Difference between revisions
ἔστι δίκης ὀφθαλμός ὃς τά πανθ' ὁρᾶ → there is an eye of justice that sees everything, all-seeing justice
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''γήϊνος:'''<br /><b class="num">1)</b> сделанный из земли, т. е. глиняный ([[πλίνθος]] Xen.) или земляной, глинобитный Plat.;<br /><b class="num">2)</b> имеющий земную природу, земного происхождения ([[σῶμα]] Plat.; τὸ [[ξύλον]] οὐ γῆ, ἀλλὰ γήϊνον Arst.);<br /><b class="num">3)</b> земной, т. е. преходящий, смертный ([[γένος]] Plat.). | |elrutext='''γήϊνος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[сделанный из земли]], т. е. [[глиняный]] ([[πλίνθος]] Xen.) или [[земляной]], [[глинобитный]] Plat.;<br /><b class="num">2)</b> [[имеющий земную природу]], [[земного происхождения]] ([[σῶμα]] Plat.; τὸ [[ξύλον]] οὐ γῆ, ἀλλὰ γήϊνον Arst.);<br /><b class="num">3)</b> [[земной]], т. е. [[преходящий]], [[смертный]] ([[γένος]] Plat.). | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=[[γήϊνος]] -η -ον [γῆ] van aarde, aarden. | |elnltext=[[γήϊνος]] -η -ον [γῆ] [[van aarde]], [[aarden]]. | ||
}} | }} |
Revision as of 11:15, 12 May 2022
English (LSJ)
η, ον, of earth, terrestrial, earthen, earthly τὴν δὲ… πλάσαντες γηίνην Semon.7.21; πλίνθοι X.An.7.8.14; τείχη Pl.Lg.778e; σῶμα Id.Phdr.246c, cf. Hierocl. in CA 4p.425M.; οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ, ἀλλὰ γήινον = wood is not earth, but derives from earth Arist.Metaph. 1049a20; νόος App.Anth.3.146 (Theon.): Sup. γηινώτατος, ἀριθμός Lyd.Ost.45.
German (Pape)
[Seite 489] ον, von Erde gemacht, irden, πλίνθοι Xen. An. 7, 8, 14; γένος, σῶμα, irdisch, Plat. Polit. 272 d; Phaedr. 246 c.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
fait de terre.
Étymologie: γῆ.
Spanish (DGE)
-η, -ον
• Alolema(s): dór. γάϊνος CID 2.49A.1.9, 56.1A.46 (IV a.C.); γαΐνος SEG 9.72.118 (Cirene IV a.C.); tard. γέϊνος Phryn.69, Hsch.s.u. γηγενῶν
I 1de tierra, hecho de tierra, de arcilla τὴν δὲ (γυναῖκα) πλάσαντες γηίνην Ὀλύμπιοι Semon.8.21, τείχη Pl.Lg.778d, πλίνθοι X.An.7.8.14, CID ll.cc., ἀγάλματα Artem.2.39, cf. SEG l.c., D.C.56.30.3, Ach.Tat.3.25.5
•térreo de seres cuyo componente principal es el elemento tierra por op. a πύρινος Plot.6.3.9, γ. ἔμπυρος ... ἡ τῶν ἀστέρων οὐσία Ach.Tat.Intr.Arat.11, ἡ γῆ πρωτότυπος λέγεται, παράγωγον δέ, οἷον γ. Sch.D.T.573.3.
2 que tiene su origen en la tierra οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ ἀλλὰ γήϊνον Arist.Metaph.1049a20, γ. ἔριον copo que nace de la tierra ref. al lino, Philostr.VA 1.32, αἰθέριόν τε νόον φορέειν, οὐ γήινον App.Anth.3.146.7 (Theo Al.)
•del número cinco ὁ γὰρ ἀριθμὸς γηϊνώτατος el número más ligado a la tierra Lyd.Ost.45.
3 terrenal, fig. perecedero σῶμα Pl.Phdr.246c, Plot.4.3.9, Clem.Al.Strom.5.14.99, Hierocl.in CA 4.1, γένος Pl.Plt.272d, las palabras, Luc.Prom.Es.1, φυτὰ καὶ ποιήματα ... οὐ γήινα ἀλλ' οὐράνια D.C.30.3, τόπος Aristid.Quint.86.31, πλάσματα Clem.Al.Prot.2.25, χρήματα Eun.VS 470.
4 terrenal fig., en sent moral pecaminoso κακοί Hld.3.16.4, κακία Clem.Al.Prot.11.111
•subst. τὰ γήϊνα = las cosas terrenales como causa del pecado, Thdt.H.Rel.2.2.
II adv. γηΐνως = de forma terrenal, fig. perecederamente πολιτεύειν Origenes Hom.17.4 in Ier.(p.147.22), φρονεῖν Didym.Trin.1.27.7.
Russian (Dvoretsky)
γήϊνος:
1) сделанный из земли, т. е. глиняный (πλίνθος Xen.) или земляной, глинобитный Plat.;
2) имеющий земную природу, земного происхождения (σῶμα Plat.; τὸ ξύλον οὐ γῆ, ἀλλὰ γήϊνον Arst.);
3) земной, т. е. преходящий, смертный (γένος Plat.).