ψυχαγώγιον: Difference between revisions
Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur
m (Text replacement - "εῑον" to "εῖον") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=<b>(I)</b><br />και | |mltxt=<b>(I)</b><br />και ψυχαγωγεῖον, τὸ, Α [[ψυχαγωγός]]<br />[[τόπος]] όπου γινόταν [[επίκληση]] από τους μάντεις στα πνεύματα τών [[νεκρών]], για να τους ρωτήσουν σχετικά με όσα έχουν συμβεί ή με όσα επρόκειτο να συμβούν στο [[μέλλον]], [[ψυχομαντείο]], [[νεκρομαντείο]].<br /><b>(II)</b><br />και ψυχαγωγεῖον, τὸ, Α<br /><b>1.</b> οπή μέσω της οποίας εισέρχεται [[ψυχρός]] [[αέρας]] στα [[μεταλλεία]]<br /><b>2.</b> ([[κατά]] τα Ανέκδοτα Βεκκήρου) [[δεξαμενή]] νερού.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψῦχος]] <span style="color: red;">+</span> -[[αγώγιον]] / -<i>εῖον</i> (<span style="color: red;"><</span> -[[αγωγός]] <span style="color: red;"><</span> <i>ἄγω</i>)]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 10:23, 24 August 2022
English (LSJ)
τό, A = ψυχομαντεῖον, a place where departed souls are conjured up, EM819.25. II air-hole, ventilator in the shafts of mines, Thphr.Ign.24 (v.l. -εῖον). III reservoir, reserve water-tank, AB317.
German (Pape)
[Seite 1402] τό, 1) ein Ort, wo man die abgeschiedenen Seelen heraufbeschwört u. befragt. – 2) ein Ort, der an sich zieht, anlockt, Sp. – 3) ein Luftloch in den Schachten der Bergwerke, durch das man frische Luft einläßt, Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
ψῡχᾰγώγιον: τό, ὡς τὸ ψυχομαντεῖον, τόπος ἔνθα αἱ ψυχαὶ τῶν τεθνεώντων ἀνακαλοῦνται καὶ ἐρωτῶνται, Ἐτυμ Μέγ. 819. 25. ΙΙ. ὀπὴ πρὸς ἀνακαίνισιν τοῦ ἀέρος, ἀεριστήριον, Λατ. spiraculum, Θεόφρ. π. Πυρός 24 (κ. ἀλλ. -εῖον).
Greek Monolingual
(I)
και ψυχαγωγεῖον, τὸ, Α ψυχαγωγός
τόπος όπου γινόταν επίκληση από τους μάντεις στα πνεύματα τών νεκρών, για να τους ρωτήσουν σχετικά με όσα έχουν συμβεί ή με όσα επρόκειτο να συμβούν στο μέλλον, ψυχομαντείο, νεκρομαντείο.
(II)
και ψυχαγωγεῖον, τὸ, Α
1. οπή μέσω της οποίας εισέρχεται ψυχρός αέρας στα μεταλλεία
2. (κατά τα Ανέκδοτα Βεκκήρου) δεξαμενή νερού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψῦχος + -αγώγιον / -εῖον (< -αγωγός < ἄγω)].
