ἐκθεόω: Difference between revisions
κάλλιστον ἐφόδιον τῷ γήρᾳ ἡ παιδεία (Aristotle, quoted by Diogenes Laertius 5.21) → the finest provision for old age is education
m (Text replacement - " :" to ":") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0760.png Seite 760]] 1) = [[ἐκθειόω]], Ael. H. A. 10, 23. 11, 10. – 2) von Tempeln u. Orten = weihen, widmen, App. Civ. 3, 3. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0760.png Seite 760]] 1) = [[ἐκθειόω]], Ael. H. A. 10, 23. 11, 10. – 2) von Tempeln u. Orten = weihen, widmen, App. Civ. 3, 3. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-εῶ;<br />diviniser;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἐκθεόομαι-εοῦμαι se croire <i>ou</i> se déclarer dieu.<br />'''Étymologie:''' [[ἐκ]], θεόω. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐκθεόω''': [[ἐκθειόω]], Αἰλ. π. Ζ. 10. 13. Οἰνόμ. παρ’ Εὐσ. ἐν Εὐαγγ. Πρ. 230Β. ΙΙ. ἐπὶ ναῶν ἢ τόπων, καθιερῶ, βωμὸν Ἀππ. Ἐμφύλ. 3. 3. | |lstext='''ἐκθεόω''': [[ἐκθειόω]], Αἰλ. π. Ζ. 10. 13. Οἰνόμ. παρ’ Εὐσ. ἐν Εὐαγγ. Πρ. 230Β. ΙΙ. ἐπὶ ναῶν ἢ τόπων, καθιερῶ, βωμὸν Ἀππ. Ἐμφύλ. 3. 3. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de pers. y anim. [[divinizar]], [[hacer divino]] βασιλίδα ... τῶν Πυγμαίων Ar.Byz.<i>Epit</i>.2.66, ἑαυτόν de Alejandro, Ael.<i>VH</i> 9.37, cf. 2.19, ταῦρον Ael.<i>NA</i> 11.10, θηλείας δορκάδας Ael.<i>NA</i> 10.23, (ὁ σοφός) αὐτὸς ἑαυτὸν ... ἐκθεοῖ τῇ ... ὁμοιότητι τῷ ... μακαρίῳ (el hombre sabio) se transforma en divino mediante la asimilación con la beatitud</i> Porph.<i>Marc</i>.17, νόησις ... ἣ πάντας ἐκθεοῖ τοὺς δεχομένους αὐτήν Procl.<i>in Ti</i>.3.205.8<br /><b class="num">•</b>en v. pas. [[ser deificado]] de Heracles, Sch.S.<i>Ph</i>.726P., de Dioniso, Clem.Al.<i>Strom</i>.1.21.105, cf. Herm.<i>in Phdr</i>.135, μὴ τῶν ἐκθεουμένων ἐστὶν ὁ δημιουργός Procl.<i>in Ti</i>.1.365.14, cf. Dam.<i>Pr</i>.100 (p.64)<br /><b class="num">•</b>en lit. crist. [[santificar]] οὐδὲ ἄλλο τι ἐκθεοῦμεν ... ὧν οἱ πολλοὶ θεοποιοῦσιν Origenes <i>Hom</i>.5.2 <i>in Ier</i>., en v. pas. (ἡ ἐπουράνιος πολιτεία) καθ' ἣν ἐκθεούμεθα Clem.Al.<i>Paed</i>.1.12.98.<br /><b class="num">2</b> fil. de abstr. [[divinizar]], [[hacer partícipe de la naturaleza divina]] ἡ ἀλήθεια ἡ ἐκθεοῦσα τοὺς ... διακόσμους Procl.<i>in Ti</i>.3.83.3, τὸ γὰρ πρώτως ἐκθεοῦν τὰ ὅλα σώματα ψυχή ἐστιν Procl.<i>in Ti</i>.3.226.22, en v. pas. πάντων ... τῶν ἐκθεουμένων πρώτιστόν ἐστι ... τὸ ὄν Procl.<i>Inst</i>.138, ἡ ἐκθεουμένη οὐσία Procl.<i>Theol.Plat</i>.1.10 (p.45), cf. <i>in Prm</i>.1064, παντὸς γὰρ νοῦ κρείττων ὁ ἐκθεούμενος νοῦς Procl.<i>Inst</i>.160, cf. Mich.<i>in EN</i> 603.18.<br /><b class="num">3</b> [[consagrar]] τὸν τόπον Ael.<i>VH</i> 3.1, τὸν βωμόν App.<i>BC</i> 3.3.<br /><b class="num">II</b> en fórmulas mág. [[deificar]] a un animal por inmersión, para liberar su espíritu λαβὼν μυγαλὸν ἐκθέωσον πηγαίῳ ὕδατι toma un musgaño y deíficalo en agua de una fuente</i>, <i>PMag</i>.4.2456, cf. 2457; cf. 1 [[ἐκθειόω]]. | |dgtxt=<b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de pers. y anim. [[divinizar]], [[hacer divino]] βασιλίδα ... τῶν Πυγμαίων Ar.Byz.<i>Epit</i>.2.66, ἑαυτόν de Alejandro, Ael.<i>VH</i> 9.37, cf. 2.19, ταῦρον Ael.<i>NA</i> 11.10, θηλείας δορκάδας Ael.<i>NA</i> 10.23, (ὁ σοφός) αὐτὸς ἑαυτὸν ... ἐκθεοῖ τῇ ... ὁμοιότητι τῷ ... μακαρίῳ (el hombre sabio) se transforma en divino mediante la asimilación con la beatitud</i> Porph.<i>Marc</i>.17, νόησις ... ἣ πάντας ἐκθεοῖ τοὺς δεχομένους αὐτήν Procl.<i>in Ti</i>.3.205.8<br /><b class="num">•</b>en v. pas. [[ser deificado]] de Heracles, Sch.S.<i>Ph</i>.726P., de Dioniso, Clem.Al.<i>Strom</i>.1.21.105, cf. Herm.<i>in Phdr</i>.135, μὴ τῶν ἐκθεουμένων ἐστὶν ὁ δημιουργός Procl.<i>in Ti</i>.1.365.14, cf. Dam.<i>Pr</i>.100 (p.64)<br /><b class="num">•</b>en lit. crist. [[santificar]] οὐδὲ ἄλλο τι ἐκθεοῦμεν ... ὧν οἱ πολλοὶ θεοποιοῦσιν Origenes <i>Hom</i>.5.2 <i>in Ier</i>., en v. pas. (ἡ ἐπουράνιος πολιτεία) καθ' ἣν ἐκθεούμεθα Clem.Al.<i>Paed</i>.1.12.98.<br /><b class="num">2</b> fil. de abstr. [[divinizar]], [[hacer partícipe de la naturaleza divina]] ἡ ἀλήθεια ἡ ἐκθεοῦσα τοὺς ... διακόσμους Procl.<i>in Ti</i>.3.83.3, τὸ γὰρ πρώτως ἐκθεοῦν τὰ ὅλα σώματα ψυχή ἐστιν Procl.<i>in Ti</i>.3.226.22, en v. pas. πάντων ... τῶν ἐκθεουμένων πρώτιστόν ἐστι ... τὸ ὄν Procl.<i>Inst</i>.138, ἡ ἐκθεουμένη οὐσία Procl.<i>Theol.Plat</i>.1.10 (p.45), cf. <i>in Prm</i>.1064, παντὸς γὰρ νοῦ κρείττων ὁ ἐκθεούμενος νοῦς Procl.<i>Inst</i>.160, cf. Mich.<i>in EN</i> 603.18.<br /><b class="num">3</b> [[consagrar]] τὸν τόπον Ael.<i>VH</i> 3.1, τὸν βωμόν App.<i>BC</i> 3.3.<br /><b class="num">II</b> en fórmulas mág. [[deificar]] a un animal por inmersión, para liberar su espíritu λαβὼν μυγαλὸν ἐκθέωσον πηγαίῳ ὕδατι toma un musgaño y deíficalo en agua de una fuente</i>, <i>PMag</i>.4.2456, cf. 2457; cf. 1 [[ἐκθειόω]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:55, 2 October 2022
English (LSJ)
A = ἐκθειόω (A), Ael.NA10.23, Porph.Marc.17:—Pass., to be made or become divine, Herm. in Phdr.p.135A., Dam.Pr.100, Procl. Inst.129,al. II of temples or places, consecrate, βωμόν App.BC 3.3. III drown for magical purposes (cf. ἀποθεόω), PMag.Par. 1.2456.
German (Pape)
[Seite 760] 1) = ἐκθειόω, Ael. H. A. 10, 23. 11, 10. – 2) von Tempeln u. Orten = weihen, widmen, App. Civ. 3, 3.
French (Bailly abrégé)
-εῶ;
diviniser;
Moy. ἐκθεόομαι-εοῦμαι se croire ou se déclarer dieu.
Étymologie: ἐκ, θεόω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκθεόω: ἐκθειόω, Αἰλ. π. Ζ. 10. 13. Οἰνόμ. παρ’ Εὐσ. ἐν Εὐαγγ. Πρ. 230Β. ΙΙ. ἐπὶ ναῶν ἢ τόπων, καθιερῶ, βωμὸν Ἀππ. Ἐμφύλ. 3. 3.
Spanish (DGE)
I 1de pers. y anim. divinizar, hacer divino βασιλίδα ... τῶν Πυγμαίων Ar.Byz.Epit.2.66, ἑαυτόν de Alejandro, Ael.VH 9.37, cf. 2.19, ταῦρον Ael.NA 11.10, θηλείας δορκάδας Ael.NA 10.23, (ὁ σοφός) αὐτὸς ἑαυτὸν ... ἐκθεοῖ τῇ ... ὁμοιότητι τῷ ... μακαρίῳ (el hombre sabio) se transforma en divino mediante la asimilación con la beatitud Porph.Marc.17, νόησις ... ἣ πάντας ἐκθεοῖ τοὺς δεχομένους αὐτήν Procl.in Ti.3.205.8
•en v. pas. ser deificado de Heracles, Sch.S.Ph.726P., de Dioniso, Clem.Al.Strom.1.21.105, cf. Herm.in Phdr.135, μὴ τῶν ἐκθεουμένων ἐστὶν ὁ δημιουργός Procl.in Ti.1.365.14, cf. Dam.Pr.100 (p.64)
•en lit. crist. santificar οὐδὲ ἄλλο τι ἐκθεοῦμεν ... ὧν οἱ πολλοὶ θεοποιοῦσιν Origenes Hom.5.2 in Ier., en v. pas. (ἡ ἐπουράνιος πολιτεία) καθ' ἣν ἐκθεούμεθα Clem.Al.Paed.1.12.98.
2 fil. de abstr. divinizar, hacer partícipe de la naturaleza divina ἡ ἀλήθεια ἡ ἐκθεοῦσα τοὺς ... διακόσμους Procl.in Ti.3.83.3, τὸ γὰρ πρώτως ἐκθεοῦν τὰ ὅλα σώματα ψυχή ἐστιν Procl.in Ti.3.226.22, en v. pas. πάντων ... τῶν ἐκθεουμένων πρώτιστόν ἐστι ... τὸ ὄν Procl.Inst.138, ἡ ἐκθεουμένη οὐσία Procl.Theol.Plat.1.10 (p.45), cf. in Prm.1064, παντὸς γὰρ νοῦ κρείττων ὁ ἐκθεούμενος νοῦς Procl.Inst.160, cf. Mich.in EN 603.18.
3 consagrar τὸν τόπον Ael.VH 3.1, τὸν βωμόν App.BC 3.3.
II en fórmulas mág. deificar a un animal por inmersión, para liberar su espíritu λαβὼν μυγαλὸν ἐκθέωσον πηγαίῳ ὕδατι toma un musgaño y deíficalo en agua de una fuente, PMag.4.2456, cf. 2457; cf. 1 ἐκθειόω.
