ἕκατος: Difference between revisions
Τύχη τέχνην ὤρθωσεν, οὐ τέχνη τύχην → Artem fortuna, non ars fortunam erigit → Das Glück erhöht die Kunst und nicht die Kunst das Glück
m (Text replacement - " :" to ":") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0753.png Seite 753]] ὁ, weit-, fernhin schießend, Beiwort des Apollo, Il. 7, 83. 20, 295 u. sp. D.; [[ἑκάτη]], Bein. der Artemis, Aesch. Suppl. 661, s. nom. pr. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0753.png Seite 753]] ὁ, weit-, fernhin schießend, Beiwort des Apollo, Il. 7, 83. 20, 295 u. sp. D.; [[ἑκάτη]], Bein. der Artemis, Aesch. Suppl. 661, s. nom. pr. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />qui frappe au loin (Apollon) ; ὁ Ἕκατος le dieu qui frappe au loin (Apollon).<br />'''Étymologie:''' [[ἑκάς]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἕκᾰτος''': ὁ, (ἑκὰς) ὁ τοξεύων [[μακράν]], ὡς τὸ [[ἑκηβόλος]], ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος, Ἰλ. Η. 83., Υ 295· ὡς οὐσιαστ., [[ἕκατος]], ὁ, Ἰλ. Α. 385., Υ 71· - θηλ. ἑκάτη, ἐπίθ. τῆς Ἀρτέμιδος, Αἰσχύλ. Ἱκ. 676· πρβλ. [[Ἑκάτη]]. | |lstext='''ἕκᾰτος''': ὁ, (ἑκὰς) ὁ τοξεύων [[μακράν]], ὡς τὸ [[ἑκηβόλος]], ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος, Ἰλ. Η. 83., Υ 295· ὡς οὐσιαστ., [[ἕκατος]], ὁ, Ἰλ. Α. 385., Υ 71· - θηλ. ἑκάτη, ἐπίθ. τῆς Ἀρτέμιδος, Αἰσχύλ. Ἱκ. 676· πρβλ. [[Ἑκάτη]]. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Revision as of 17:30, 2 October 2022
English (LSJ)
ὁ, shortened fr. ἑκατη-βόλος (q.v.), epithet of Apollo, Il.7.83, 20.295:—as substantive, ἕκατος, ὁ, 1.385,20.71 (connected with ἑκατόν (sc. βέλη) by Simon.26 A):—fem. ἑκάτη, epithet of Artemis, A.Supp. 676 (lyr.), Corn.ND32.
German (Pape)
[Seite 753] ὁ, weit-, fernhin schießend, Beiwort des Apollo, Il. 7, 83. 20, 295 u. sp. D.; ἑκάτη, Bein. der Artemis, Aesch. Suppl. 661, s. nom. pr.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui frappe au loin (Apollon) ; ὁ Ἕκατος le dieu qui frappe au loin (Apollon).
Étymologie: ἑκάς.
Greek (Liddell-Scott)
ἕκᾰτος: ὁ, (ἑκὰς) ὁ τοξεύων μακράν, ὡς τὸ ἑκηβόλος, ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος, Ἰλ. Η. 83., Υ 295· ὡς οὐσιαστ., ἕκατος, ὁ, Ἰλ. Α. 385., Υ 71· - θηλ. ἑκάτη, ἐπίθ. τῆς Ἀρτέμιδος, Αἰσχύλ. Ἱκ. 676· πρβλ. Ἑκάτη.
English (Autenrieth)
(ϝεκάς): far-working, subst., the far-worker; epithet of Apollo; cf. ἑκάεργος, ἑκατηβόλος. (Il.).
Greek Monotonic
ἕκᾰτος: ὁ (ἑκάς), αυτός που τοξεύει από μακριά, επίθ. του Απόλλωνα, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
ἕκᾰτος: ἑκάς далекоразящий (эпитет Аполлона и Артемиды) Hom., Her., Aesch.
