δυσμείλικτος: Difference between revisions
τὰ δὲ πεπερασμένα πεπερασμενάκις ἀνάγκη πεπεράνθαι πάντα → and the product of a finite number of things taken in a finite number of ways must always be finite
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=dusmei/liktos | |Beta Code=dusmei/liktos | ||
|Definition=ον, [[hard to appease]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Art.</span>19</span>; πικρία Id.2.553a. | |Definition=ον, [[hard to appease]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Art.</span>19</span>; πικρία Id.2.553a. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[difícil de aplacar]] πολέμιος Plu.<i>Phil</i>.19, πικρία ... τυράννου Plu.2.553a, οἱ σκληροὶ καὶ δυσμείλικτοι Ast.Am.<i>Hom</i>.13.7.1<br /><b class="num">•</b>neutr. subst. τὸ δ. [[implacabilidad]] τὸ θηριῶδες αὐτῆς καὶ δ. Ctes.29b.7, τὸ ... περὶ τὰς τιμωρίας δ. Plu.<i>Mar</i>.14. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />difficile à adoucir <i>litt.</i> à emmieller.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[μειλίσσω]]. | |btext=ος, ον :<br />difficile à adoucir <i>litt.</i> à emmieller.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[μειλίσσω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 11:25, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, hard to appease, Id.Art.19; πικρία Id.2.553a.
Spanish (DGE)
-ον
difícil de aplacar πολέμιος Plu.Phil.19, πικρία ... τυράννου Plu.2.553a, οἱ σκληροὶ καὶ δυσμείλικτοι Ast.Am.Hom.13.7.1
•neutr. subst. τὸ δ. implacabilidad τὸ θηριῶδες αὐτῆς καὶ δ. Ctes.29b.7, τὸ ... περὶ τὰς τιμωρίας δ. Plu.Mar.14.
German (Pape)
[Seite 683] unversöhnlich, Plut. Artax. 19 u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
δυσμείλικτος: -ον, δυσκόλως καταπραϋνόμενος, Πλούτ. Ἀρτοξ. 19, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à adoucir litt. à emmieller.
Étymologie: δυσ-, μειλίσσω.
Greek Monolingual
δυσμείλικτος, -ον (AM)
αυτός που δύσκολα καταπραΰνεται
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. το δυσμείλικτον η ιδιότητα του δυσμείλικτου.
Russian (Dvoretsky)
δυσμείλικτος: неумолимый, непримиримый (περὶ τὰς τιμωρίας Plut.).
