ἱππευτής: Difference between revisions

From LSJ

τοὺς φίλους ἐν ἀκινδύνῳ καθιστᾶσι → help friends out of danger

Source
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 9: Line 9:
|Beta Code=i(ppeuth/s
|Beta Code=i(ppeuth/s
|Definition=οῦ, ὁ, [[rider]], [[horseman]], <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>9.123</span>: as adjective, Τρῶες <span class="bibl">B.12.160</span>; στρατός <span class="bibl">E.<span class="title">HF</span>408</span> (lyr.).
|Definition=οῦ, ὁ, [[rider]], [[horseman]], <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>9.123</span>: as adjective, Τρῶες <span class="bibl">B.12.160</span>; στρατός <span class="bibl">E.<span class="title">HF</span>408</span> (lyr.).
}}
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> qui va à cheval;<br /><b>2</b> cavalier.<br />'''Étymologie:''' [[ἱππεύω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἱππευτής''': -οῦ, ὁ [[ἱππεύς]], [[ἔφιππος]], Πινδ. Π. 9. 217· ἱππευτὴς στρατὸς Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 408.
|lstext='''ἱππευτής''': -οῦ, ὁ [[ἱππεύς]], [[ἔφιππος]], Πινδ. Π. 9. 217· ἱππευτὴς στρατὸς Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 408.
}}
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> qui va à cheval;<br /><b>2</b> cavalier.<br />'''Étymologie:''' [[ἱππεύω]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 17:30, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἱππευτής Medium diacritics: ἱππευτής Low diacritics: ιππευτής Capitals: ΙΠΠΕΥΤΗΣ
Transliteration A: hippeutḗs Transliteration B: hippeutēs Transliteration C: ippeftis Beta Code: i(ppeuth/s

English (LSJ)

οῦ, ὁ, rider, horseman, Pi.P.9.123: as adjective, Τρῶες B.12.160; στρατός E.HF408 (lyr.).

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
1 qui va à cheval;
2 cavalier.
Étymologie: ἱππεύω.

Greek (Liddell-Scott)

ἱππευτής: -οῦ, ὁ ἱππεύς, ἔφιππος, Πινδ. Π. 9. 217· ἱππευτὴς στρατὸς Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 408.

Greek Monolingual

ἱππευτής, ὁ (Α)
ιππεύω
1. αυτός που ιππεύει, ιππέας, έφιππος
2. ως επίθ. ιππικός, ικανός στην ίππευση και στην ιππομαχία (α. «ἱππευταὶ Τρῶες», Βακχ. β. «ἱππευτὴς στρατός», Ευρ.).

Greek Monotonic

ἱππευτής: -οῦ, ὁ, ιππέας, έφιππος, καβαλάρης, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

ἱππευτής: дор. ἱππευτάς, οῦ (ᾱ) adj. m ездящий верхом, конный (Νομάδες Pind.; στρατός Eur.).

Middle Liddell

ἱππευτής, οῦ,
a rider, horseman, Eur. [from ἱππεύω

English (Woodhouse)

mounted, on horseback

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)