μεθυστάς: Difference between revisions

From LSJ

τὸ ἓν καὶ τὸ ὂν πολλαχῶς λέγεται → the term being and the term one are used in many ways, one and being have various meanings, one and being have many senses

Source
m (Text replacement - "εῑσα" to "εῖσα")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
m (LSJ1 replacement)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=methystas
|Transliteration C=methystas
|Beta Code=mequsta/s
|Beta Code=mequsta/s
|Definition=άδος, fem., [[drunken]]: metaph., μεθυστάδες γάμων <span class="title">Trag.Adesp.</span>238.
|Definition=μεθυστάδος, fem., [[drunken]]: metaph., μεθυστάδες γάμων ''Trag.Adesp.''238.
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[μεθυστάς]], -[[άδος]], ἡ (Α)<br /><b>1.</b> [[γυναίκα]] που συνηθίζει να μεθάει<br /><b>2.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «μεθυστάδες, ὡς οἰνόπληγες μεθυστάδες γάμων<br />μεθύουσαι καὶ εἰς γάμους συνιοῦσαι, [[οἷον]] τὸ παρθένους λέγεσθαι ἀπέβαλον, ἢ αἱ βαρυνθεῖσαι ὑπὸ μέθης [[οὐκέτι]] παρθένοι [[ἦσαν]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Θηλ. τ. του [[μεθυστής]] σχηματισμένος με το [[επίθημα]] -<i>άς</i> ([[πρβλ]]. [[θύστης]] —[[θυστάς]])].
|mltxt=[[μεθυστάς]], -[[άδος]], ἡ (Α)<br /><b>1.</b> [[γυναίκα]] που συνηθίζει να μεθάει<br /><b>2.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «μεθυστάδες, ὡς οἰνόπληγες μεθυστάδες γάμων<br />μεθύουσαι καὶ εἰς γάμους συνιοῦσαι, [[οἷον]] τὸ παρθένους λέγεσθαι ἀπέβαλον, ἢ αἱ βαρυνθεῖσαι ὑπὸ μέθης [[οὐκέτι]] παρθένοι [[ἦσαν]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Θηλ. τ. του [[μεθυστής]] σχηματισμένος με το [[επίθημα]] -<i>άς</i> ([[πρβλ]]. [[θύστης]] —[[θυστάς]])].
}}
}}

Revision as of 11:46, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μεθυστάς Medium diacritics: μεθυστάς Low diacritics: μεθυστάς Capitals: ΜΕΘΥΣΤΑΣ
Transliteration A: methystás Transliteration B: methystas Transliteration C: methystas Beta Code: mequsta/s

English (LSJ)

μεθυστάδος, fem., drunken: metaph., μεθυστάδες γάμων Trag.Adesp.238.

Greek Monolingual

μεθυστάς, -άδος, ἡ (Α)
1. γυναίκα που συνηθίζει να μεθάει
2. (κατά τον Ησύχ.) «μεθυστάδες, ὡς οἰνόπληγες μεθυστάδες γάμων
μεθύουσαι καὶ εἰς γάμους συνιοῦσαι, οἷον τὸ παρθένους λέγεσθαι ἀπέβαλον, ἢ αἱ βαρυνθεῖσαι ὑπὸ μέθης οὐκέτι παρθένοι ἦσαν».
[ΕΤΥΜΟΛ. Θηλ. τ. του μεθυστής σχηματισμένος με το επίθημα -άς (πρβλ. θύστηςθυστάς)].