ἐθήμων: Difference between revisions

From LSJ

διὰ λαμπροτάτου βαίνοντες ἁβρῶς αἰθέρος → passing lightly through clear-shining air (Euripides, Medea 829)

Source
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0720.png Seite 720]] ον, gewohnt, Mus. 312 u. a. sp. D.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0720.png Seite 720]] ον, gewohnt, Mus. 312 u. a. sp. D.
}}
{{bailly
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />accoutumé.<br />'''Étymologie:''' [[ἔθος]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἐθήμων''': -ον, γεν. ονος· «[[ἔμπειρος]], [[συνήθης]]» Ἡσύχ., συνειθισμένος, ἐθήμονος ἐλπίδι νύμφης Μουσαῖος 312.
|lstext='''ἐθήμων''': -ον, γεν. ονος· «[[ἔμπειρος]], [[συνήθης]]» Ἡσύχ., συνειθισμένος, ἐθήμονος ἐλπίδι νύμφης Μουσαῖος 312.
}}
{{bailly
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />accoutumé.<br />'''Étymologie:''' [[ἔθος]].
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ἐθήμων]], -ον (Α) [[έθος]]<br /><b>1.</b> ο [[συνηθισμένος]] σε [[κάτι]]<br /><b>2.</b> [[συνήθης]].
|mltxt=[[ἐθήμων]], -ον (Α) [[έθος]]<br /><b>1.</b> ο [[συνηθισμένος]] σε [[κάτι]]<br /><b>2.</b> [[συνήθης]].
}}
}}

Revision as of 14:25, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐθήμων Medium diacritics: ἐθήμων Low diacritics: εθήμων Capitals: ΕΘΗΜΩΝ
Transliteration A: ethḗmōn Transliteration B: ethēmōn Transliteration C: ethimon Beta Code: e)qh/mwn

English (LSJ)

ον, gen. ονος, A accustomed, c. dat., ἐλπίδι Musae.312: c. gen., κυδοιμοῦ Nonn.D.36.464. 2 customary, ib.1.433, al.

Spanish (DGE)

-ον
1 c. gen. o dat. acostumbrado a, habituado a κυδοιμοῦ εἰναλίου Nonn.D.36.464, πόνοις βριαροῖσιν Nonn.D.37.134.
2 habitual, acostumbrado ἠχώ Nonn.D.1.433, νύμφη Musae.312, Ἄρης GDRK 34.8.

German (Pape)

[Seite 720] ον, gewohnt, Mus. 312 u. a. sp. D.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
accoutumé.
Étymologie: ἔθος.

Greek (Liddell-Scott)

ἐθήμων: -ον, γεν. ονος· «ἔμπειρος, συνήθης» Ἡσύχ., συνειθισμένος, ἐθήμονος ἐλπίδι νύμφης Μουσαῖος 312.

Greek Monolingual

ἐθήμων, -ον (Α) έθος
1. ο συνηθισμένος σε κάτι
2. συνήθης.