κάκκη: Difference between revisions
From LSJ
Ἱερὸν ἀληθῶς ἐστιν ἡ συμβουλία → Consilia dare, res prorsus et vere sacra est → Ein Heiligtum ist in der Tat ein guter Rat
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ης (ἡ) :<br />excrément, caca.<br />'''Étymologie:''' DELG mot du langage populaire et enfantin ; cf. <i>lat.</i> cacare, <i>irl.</i> caccaim « je fais caca », cacc « merde », <i>arm.</i> k῾akor « fumier », <i>russe</i> kakal', <i>all.</i> kakken. | |btext=ης (ἡ) :<br />excrément, caca.<br />'''Étymologie:''' DELG mot du langage populaire et enfantin ; cf. <i>lat.</i> cacare, <i>irl.</i> caccaim « je fais caca », cacc « merde », <i>arm.</i> k῾akor « fumier », <i>russe</i> kakal', <i>all.</i> kakken. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κάκκη -ης, ἡ [κακκάω] kak, poep. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κάκκη:''' ἡ [[нечистоты]] или [[кал]] Arph. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''κάκκη:''' ἡ, [[ακαθαρσία]], [[κόπρος]], σε Αριστοφ. | |lsmtext='''κάκκη:''' ἡ, [[ακαθαρσία]], [[κόπρος]], σε Αριστοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κάκκη''': ἡ, «κακκά», ἀνθρωπίνη [[κόπρος]], Ἀριστοφ. Εἰρ. 162. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[κάκκη]], ἡ,<br />[[ordure]], [[dung]], Ar. | |mdlsjtxt=[[κάκκη]], ἡ,<br />[[ordure]], [[dung]], Ar. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:20, 2 October 2022
English (LSJ)
ἡ, human ordure, Ar.Pax162. κακκῆαι, v. κατακαίω.
German (Pape)
[Seite 1299] ἡ, Kacke, Menschenkoth, Ar. Pax 162.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
excrément, caca.
Étymologie: DELG mot du langage populaire et enfantin ; cf. lat. cacare, irl. caccaim « je fais caca », cacc « merde », arm. k῾akor « fumier », russe kakal', all. kakken.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κάκκη -ης, ἡ [κακκάω] kak, poep.
Russian (Dvoretsky)
κάκκη: ἡ нечистоты или кал Arph.
Greek Monolingual
κάκκη, ἡ (Α)
τα περιττώματα του ανθρώπου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακκῶ, υποχωρητικά].
Greek Monotonic
κάκκη: ἡ, ακαθαρσία, κόπρος, σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
κάκκη: ἡ, «κακκά», ἀνθρωπίνη κόπρος, Ἀριστοφ. Εἰρ. 162.
