Οἴτη: Difference between revisions
Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν → Vitae colentis aequa, pulcher exitus → Ein Leben, das gerecht verläuft, das endet schön
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ης (ἡ) :<br />l'Œta, <i>mont. de Thessalie</i>.<br />'''Étymologie:'''. | |btext=ης (ἡ) :<br />l'Œta, <i>mont. de Thessalie</i>.<br />'''Étymologie:'''. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''Οἴτη:''' дор. [[Οἴτα|Οἴτᾱ]] ἡ Эта (горный кряж в южн. Фессалии) Soph. etc. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''Οἴτη:''' ἡ, το όρος [[Οἴτη]] στη [[Θεσσαλία]], σε Στράβ.· επίθ., [[Οἰταῖος]], <i>-α</i>, <i>-ον</i>, αυτός που ανήκει στην ή προέρχεται από την [[Οἴτη]], σε Σοφ. κ.λπ.· <i>οἱ Οἰταῖοι</i>, οι κάτοικοι της περιοχής της Οίτης, σε Θουκ. | |lsmtext='''Οἴτη:''' ἡ, το όρος [[Οἴτη]] στη [[Θεσσαλία]], σε Στράβ.· επίθ., [[Οἰταῖος]], <i>-α</i>, <i>-ον</i>, αυτός που ανήκει στην ή προέρχεται από την [[Οἴτη]], σε Σοφ. κ.λπ.· <i>οἱ Οἰταῖοι</i>, οι κάτοικοι της περιοχής της Οίτης, σε Θουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[Οἴτη]], ἡ,<br />Mount [[Oeta]] in [[Thessaly]], Strab. | |mdlsjtxt=[[Οἴτη]], ἡ,<br />Mount [[Oeta]] in [[Thessaly]], Strab. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:25, 3 October 2022
English (LSJ)
ἡ, Mount Oeta in Thessaly, Str.9.4.12:—Adj. Οἰταῖος, α, ον, of Oeta, S.Tr.436, etc.; οἱ Οἰταῖοι Th.3.92, etc.:—also Οἰταϊκός, ή, όν, D.L.1.106; Οἰταϊκά, τά, title of work by Nicander, Nic.Frr.15-18.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
l'Œta, mont. de Thessalie.
Étymologie:.
Russian (Dvoretsky)
Οἴτη: дор. Οἴτᾱ ἡ Эта (горный кряж в южн. Фессалии) Soph. etc.
Greek (Liddell-Scott)
Οἴτη: ἡ, τὸ ἐν Θεσσαλίᾳ ὄρος, Στράβ. 428· ― ἐπίθ. Οἰταῖος, α, ον, ὁ εἰς τὴν Οἴτην ἀνήκων, Σοφ. Τρ. 436, κτλ.· οἱ Οἰταῖοι Θουκ. 3. 92, κτλ.· ― ὡσαύτως Οἰταϊκός, ή, όν, Διογ. Λ. 1. 106.
Greek Monotonic
Οἴτη: ἡ, το όρος Οἴτη στη Θεσσαλία, σε Στράβ.· επίθ., Οἰταῖος, -α, -ον, αυτός που ανήκει στην ή προέρχεται από την Οἴτη, σε Σοφ. κ.λπ.· οἱ Οἰταῖοι, οι κάτοικοι της περιοχής της Οίτης, σε Θουκ.
