ἀμφισβήτητος: Difference between revisions
From LSJ
Γυναικὶ κόσμος ὁ τρόπος, οὐ τὰ χρυσία → Non ornat aurum feminam at mores probi → Die Art schmückt eine Frau, nicht güldenes Geschmeid
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />contesté, disputé.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[ἀμφισβητέω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[contesté]], [[disputé]].<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[ἀμφισβητέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 18:55, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, disputed, debatable, γῆ Th. 6.6.
Spanish (DGE)
-ον disputado, en disputa γῆ Th.6.6.
German (Pape)
[Seite 144] ον, bestritten, γῆ Thuc. 6, 6.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
contesté, disputé.
Étymologie: adj. verb. de ἀμφισβητέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀμφισβήτητος: оспариваемый, спорный (γῆ Thuc.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφισβήτητος: -ον, διαφιλονεικούμενος, ὑποκείμενος εἰς ἀμφισβήτησιν, γῆ Θουκ. 6. 6.
Greek Monolingual
ἀμφισβήτητος, -ον (Α) ἀμφισβητῶ
αυτός που υπόκειται σε αμφισβήτηση, ο διαφιλονικούμενος.
Greek Monotonic
ἀμφισβήτητος: -ον (ἀμφισβητέω), διαφιλονικούμενος, αμφισβητήσιμος, γῆ, σε Θουκ.
Middle Liddell
ἀμφισβητέω
debatable, γῆ Thuc.
