δύσελπις: Difference between revisions
Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν → Vitae colentis aequa, pulcher exitus → Ein Leben, das gerecht verläuft, das endet schön
m (pape replacement) |
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ις, ι ; <i>gén.</i> ιδος<br />qui espère difficilement, qui désespère.<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[ἐλπίς]]. | |btext=ις, ι ; <i>gén.</i> ιδος<br />qui espère difficilement, qui désespère.<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[ἐλπίς]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ι, ιδος, <i>hoffenungslos, [[verzweifelnd]]</i>; Aesch. <i>Ch</i>. 406; Xen. <i>Hell</i>. 5.4.31; seq. inf. c. ἄν <i>[[Vectig]]</i>. 3.7; Arist. <i>Eth</i>. 3.7 und [[öfter]], wie Sp. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 30: | Line 33: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=δύσ-ελπις, ιδος<br />[[hardly]] hoping, desponding, Aesch., Xen. | |mdlsjtxt=δύσ-ελπις, ιδος<br />[[hardly]] hoping, desponding, Aesch., Xen. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:32, 30 November 2022
English (LSJ)
ι, gen. ιδος, A hardly hoping, despondent, A.Ch.412 (lyr.), Hp.Nat.Mul.41 (prob.), X.HG5.4.31, Arist.Rh. 1390a4; δ. τι ἐρεῖν Luc.Herm.69. II Pass., hardly hoped for, νίκη Onos.38.2.
Spanish (DGE)
-ι
• Morfología: [ac. δύσελπιν Ph.2.2]
1 que ha perdido la esperanza, desesperanzado de pers., A.Ch.412, X.HG 5.4.31, Ph.1.119, 2.2, 3, Plu.Pel.31, Charito 5.10.3, Procop.Goth.4.24.3, βίος δ. una vida sin esperanza Synes.Ep.41, c. ac. de rel. οὐ μέντοι δ. εἰμι τὸ μὴ ... εἰσφέρειν X.Vect.3.7, c. giro prep. περὶ τῶν ὅλων I.AI 3.11, δυσέλπιδες ἐπὶ τῇ τέχνῃ γεγενημένοι Procop.Aed.1.1.70, c. inf. δ. εἶναι τὴν ἑαυτοῦ ζωὴν καταλήψεσθαι Synes.Ep.79
•inclinado a la desesperación, al desaliento (οἱ πρεσβύτεροι) Arist.Rh.1390a4, δύσθυμον μᾶλλον τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος καὶ δύσελπι Arist.HA 608b12, de enfermos hipocondríacos y melancólicos σκυθρωποὶ ἀλόγως καὶ δυσέλπιδες Gal.8.418, δύσθυμοι καὶ δυσέλπιδες Aët.9.18
•subst. τὸ δ. desesperanza, desaliento τὸ δ. ἔς τε ἀθυμίαν καὶ ἐς ἀπόγνωσιν ἐμβαλόν la desesperanza que arroja (a los hombres) al desánimo y la desesperación D.C.57.1, c. rég. τὸ δ. τῆς σωτηρίας I.AI 15.246, τὸ περὶ τῶν αὖθις δ. διακείμενον el desaliento que nos invade respecto al futuro I.AI 5.41.
2 de abstr. que acaba con toda esperanza θάνατος CEG 666.3 (Amorgos IV a.C.)
•descorazonador λυπηρόν τι καὶ δύσελπι ἐρεῖν Luc.Herm.69.
3 en lo que apenas se confía νίκη Onas.38.2.
French (Bailly abrégé)
ις, ι ; gén. ιδος
qui espère difficilement, qui désespère.
Étymologie: δυσ-, ἐλπίς.
German (Pape)
ι, ιδος, hoffenungslos, verzweifelnd; Aesch. Ch. 406; Xen. Hell. 5.4.31; seq. inf. c. ἄν Vectig. 3.7; Arist. Eth. 3.7 und öfter, wie Sp.
Russian (Dvoretsky)
δύσελπις: ι, gen. ιδος adj. потерявший надежду, отчаявшийся Aesch., Xen., Arst., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
δύσελπις: -ιδος, ὁ, ἡ, ὁ μόλις ἐλπίζων, ἄπελπις, Αἰσχύλ. Χο. 412, Ξεν. Ἑλλ. 5. 4, 31, Ἀριστ. Ρητ. 2. 13, 11 κ. ἀλλ.
Greek Monolingual
δύσελπις ο, η (Α)
1. αυτός που δύσκολα ελπίζει, απελπισμένος
2. αυτός που φέρνει απελπισία
3. αυτός που δεν αναμένεται πια («δύσελπις νίκη»).
Greek Monotonic
δύσελπις: -ιδος, ὁ, ἡ, αυτός που ελπίζει λίγο, απελπισμένος, αποθαρρυμένος, λιπόψυχος, σε Αισχύλ., Ξεν.
Middle Liddell
δύσ-ελπις, ιδος
hardly hoping, desponding, Aesch., Xen.
