ῥυπόω: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(13_5) |
(6_20) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0852.png Seite 852]] schmutzig machen, beschmutzen, besudeln, beflecken, verunreinigen, pass. schmutzig, unsauber werden, sein; ep. part. perf. pass. [[ῥερυπωμένος]], beschmutzt, Od. 6, 59, wo einige Gramm. mit dem spiritus lenis ῤερυπ. schreiben wollten; Sp., auch im pass. – Vgl. [[ῥυπάω]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0852.png Seite 852]] schmutzig machen, beschmutzen, besudeln, beflecken, verunreinigen, pass. schmutzig, unsauber werden, sein; ep. part. perf. pass. [[ῥερυπωμένος]], beschmutzt, Od. 6, 59, wo einige Gramm. mit dem spiritus lenis ῤερυπ. schreiben wollten; Sp., auch im pass. – Vgl. [[ῥυπάω]]. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ῥῠπόω''': ποιῶ ῥυπαρόν, [[ῥυπαίνω]], λερώνω (πρβλ. [[ῥυπάω]]).- Παθ., εἶμαι [[ῥυπαρός]], [[ἀκάθαρτος]], Ἐπικ. μετοχ. παθ. πρκμ. ῥερῠπωμένος, [[ὅλος]] [[ἀκάθαρτος]], ἵνα κλυτὰ εἵματ’ ἄγωμαι ἐς ποταμὸν πλυνέουσα τά μοι ῥερυπωμένα κεῖται Ὀδ. Ζ. 59, Ἱππ. 616, 36., 859Β (ἀνθ’ οὗ τινες τῶν γραμματικῶν γράφουσι [[μετὰ]] ψιλῆς ἐπὶ τοῦ ρ: ῤερυπωμένος)· ἐρρυπωμένος Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἀχ. 425. - Ἴδε Κόντον ἐν «Σωκράτει» σ. 161. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:22, 5 August 2017
English (LSJ)
A make foul and filthy, befoul (cf. ῥυπάω):— Pass., to be foul and filthy, Ep.pf. part. Pass., εἵματα . . τά μοι ῥερυπωμένα κεῖται Od.6.59, cf. Hp.Mochl.33, Mul.1.66; ἐρρυπωμένος Sch. Ar.Ach.425; ῥυπωθῆναι Ph.Fr.9 H.:—Act., dub. l. in Thphr.Char. 15.6.
German (Pape)
[Seite 852] schmutzig machen, beschmutzen, besudeln, beflecken, verunreinigen, pass. schmutzig, unsauber werden, sein; ep. part. perf. pass. ῥερυπωμένος, beschmutzt, Od. 6, 59, wo einige Gramm. mit dem spiritus lenis ῤερυπ. schreiben wollten; Sp., auch im pass. – Vgl. ῥυπάω.
Greek (Liddell-Scott)
ῥῠπόω: ποιῶ ῥυπαρόν, ῥυπαίνω, λερώνω (πρβλ. ῥυπάω).- Παθ., εἶμαι ῥυπαρός, ἀκάθαρτος, Ἐπικ. μετοχ. παθ. πρκμ. ῥερῠπωμένος, ὅλος ἀκάθαρτος, ἵνα κλυτὰ εἵματ’ ἄγωμαι ἐς ποταμὸν πλυνέουσα τά μοι ῥερυπωμένα κεῖται Ὀδ. Ζ. 59, Ἱππ. 616, 36., 859Β (ἀνθ’ οὗ τινες τῶν γραμματικῶν γράφουσι μετὰ ψιλῆς ἐπὶ τοῦ ρ: ῤερυπωμένος)· ἐρρυπωμένος Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἀχ. 425. - Ἴδε Κόντον ἐν «Σωκράτει» σ. 161.
