λευκαίνω: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(13_6a) |
(6_20) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0033.png Seite 33]] 1) weiß machen, weiß färben; λεύκαινον [[ὕδωρ]] ξεστῇς ἐλάτῃσιν, sie ruderten, daß das Wasser schäumte, schlugen es mit den Rudern weiß, Od. 12, 172; danach sagt Eur. γλαυκὴν ἅλα ῥοθίοισι λευκαίνοντες, Cycl. 17; vom Lichte, erhellen, I. A. 156; von dem Alter sagt Theocr. 14, 70 ἐς γένυν ἕρπει λευκαίνων ὁ [[χρόνος]], den Bart weiß machend. – Pass. weiß werden, weiß sein, μεταβεβληκότος τοῦ ᾠοῦ ἐκ τοῦ ὠχρὸν εἶναι εἰς τὸ λευκαίνεσθαι Arist. gen. anim. 1, 21; λελευκασμένος Diphil. bei Ath. II, 54 b; Nonn. D. 9, 105. – 2) intr., weiß werden, vom Schaume, Nic. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0033.png Seite 33]] 1) weiß machen, weiß färben; λεύκαινον [[ὕδωρ]] ξεστῇς ἐλάτῃσιν, sie ruderten, daß das Wasser schäumte, schlugen es mit den Rudern weiß, Od. 12, 172; danach sagt Eur. γλαυκὴν ἅλα ῥοθίοισι λευκαίνοντες, Cycl. 17; vom Lichte, erhellen, I. A. 156; von dem Alter sagt Theocr. 14, 70 ἐς γένυν ἕρπει λευκαίνων ὁ [[χρόνος]], den Bart weiß machend. – Pass. weiß werden, weiß sein, μεταβεβληκότος τοῦ ᾠοῦ ἐκ τοῦ ὠχρὸν εἶναι εἰς τὸ λευκαίνεσθαι Arist. gen. anim. 1, 21; λελευκασμένος Diphil. bei Ath. II, 54 b; Nonn. D. 9, 105. – 2) intr., weiß werden, vom Schaume, Nic. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''λευκαίνω''': Παθ. πρκμ. λελεύκασμαι Δίφιλ. Σίφν. παρ’ Ἀθην. 54Β· ([[λευκός]]). Κάμνω τι [[λευκόν]], λεύκαινον [[ὕδωρ]] ξεστῇς ἐλάτῃσι, «κατὰ συνεκδοχὴν ἀντὶ τοῦ, συντόνως ἤρεσσον, ἀπὸ τοῦ παρακολουθοῦντος· λευκαίνεται γὰρ ὑπὸ τῶν κωπῶν τὸ [[ὕδωρ]] ἀπὸ τοῦ σφοδρῶς κωπηλατεῖν» (Σχόλ.), Ὀδ. Μ. 172· γλαυκὴν ἅλα ῥοθίοισι λευκαίνοντες Εὐρ. Κύκλ. 17· λάβεσθε κώπης, ῥόθιά τ’ (ἐκ) λευκαίνετε Ι. Τ. 1387· ἐς γένυν ἕρπει λευκαίνων ὁ [[χρόνος]] Θεόκρ. 14. 70· ― Παθ., εἶμαι ἢ [[γίνομαι]] [[λευκός]], Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 545, Δίφιλ. ἔνθ’ ἀνωτ., Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 21, 9, κ. ἀλλ. 2) [[κάμνω]] τι λευκὸν ἢ λαμπρόν, [[λαμπρύνω]], ἠὼς λευκαίνει φῶς, ἡ αὐγὴ λαμπρύνει τὸ φῶς αὑτῆς, Εὐρ. Ι. Α. 156. ΙΙ. ἀμεταβ., [[γίνομαι]] [[λευκός]], Ἀριστ. Προβλ. 9. 4, 3, Ἑβδ. (Λευιτ. ΙΓ΄, 19)· ἀφροῖο, μὲ ἀφρόν, Νικ. Ἀλ. 170. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:37, 5 August 2017
English (LSJ)
late aor. 1 inf. λευκᾶναι (v. infr.): pf. Pass.
A λελεύκασμαι Diph.Siph. ap. Ath.2.54b, Orib.Fr.102:—make white, λεύκαινον ὕδωρ ξεστῇς ἐλάτῃσιν Od.12.172; ἅλα ῥοθίοισι λ. E.Cyc.17; ἐς γένυν ἕρπει λευκαίνων ὁ χρόνος Theoc.14.70; plaster with whitening, λευκᾶναι τὰ λευκώματα Ephes.3p.148:—Pass., to be or become white, Arist.GA 730a6, Sopat.8, A.R.1.545, Diph.Siph.l.c.; to be clarified, of oil, Orib.l.c. 2 cause to appear white, of the effect of dawn on lamplight, E.IA157 (anap.). II Pass., have a sensation of whiteness, S.E.M.7.191, al. III intr., grow white, E.Hyps.Fr.34(60) i13, Arist.Pr.890a9, LXXLe.13.19; ἀφροῖο with foam, Nic.Al.170.
German (Pape)
[Seite 33] 1) weiß machen, weiß färben; λεύκαινον ὕδωρ ξεστῇς ἐλάτῃσιν, sie ruderten, daß das Wasser schäumte, schlugen es mit den Rudern weiß, Od. 12, 172; danach sagt Eur. γλαυκὴν ἅλα ῥοθίοισι λευκαίνοντες, Cycl. 17; vom Lichte, erhellen, I. A. 156; von dem Alter sagt Theocr. 14, 70 ἐς γένυν ἕρπει λευκαίνων ὁ χρόνος, den Bart weiß machend. – Pass. weiß werden, weiß sein, μεταβεβληκότος τοῦ ᾠοῦ ἐκ τοῦ ὠχρὸν εἶναι εἰς τὸ λευκαίνεσθαι Arist. gen. anim. 1, 21; λελευκασμένος Diphil. bei Ath. II, 54 b; Nonn. D. 9, 105. – 2) intr., weiß werden, vom Schaume, Nic.
Greek (Liddell-Scott)
λευκαίνω: Παθ. πρκμ. λελεύκασμαι Δίφιλ. Σίφν. παρ’ Ἀθην. 54Β· (λευκός). Κάμνω τι λευκόν, λεύκαινον ὕδωρ ξεστῇς ἐλάτῃσι, «κατὰ συνεκδοχὴν ἀντὶ τοῦ, συντόνως ἤρεσσον, ἀπὸ τοῦ παρακολουθοῦντος· λευκαίνεται γὰρ ὑπὸ τῶν κωπῶν τὸ ὕδωρ ἀπὸ τοῦ σφοδρῶς κωπηλατεῖν» (Σχόλ.), Ὀδ. Μ. 172· γλαυκὴν ἅλα ῥοθίοισι λευκαίνοντες Εὐρ. Κύκλ. 17· λάβεσθε κώπης, ῥόθιά τ’ (ἐκ) λευκαίνετε Ι. Τ. 1387· ἐς γένυν ἕρπει λευκαίνων ὁ χρόνος Θεόκρ. 14. 70· ― Παθ., εἶμαι ἢ γίνομαι λευκός, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 545, Δίφιλ. ἔνθ’ ἀνωτ., Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 21, 9, κ. ἀλλ. 2) κάμνω τι λευκὸν ἢ λαμπρόν, λαμπρύνω, ἠὼς λευκαίνει φῶς, ἡ αὐγὴ λαμπρύνει τὸ φῶς αὑτῆς, Εὐρ. Ι. Α. 156. ΙΙ. ἀμεταβ., γίνομαι λευκός, Ἀριστ. Προβλ. 9. 4, 3, Ἑβδ. (Λευιτ. ΙΓ΄, 19)· ἀφροῖο, μὲ ἀφρόν, Νικ. Ἀλ. 170.
