δατητής: Difference between revisions
From LSJ
Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν → Vitae colentis aequa, pulcher exitus → Ein Leben, das gerecht verläuft, das endet schön
(6_19) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δατητής''': -οῦ, ὁ, ὁ διαμοιράζων, Αἰσχύλ. Θήβ. 945, Ἀριστ. Ἀποσπ. 383, Λυσ. παρ’ Ἁρπ. | |lstext='''δατητής''': -οῦ, ὁ, ὁ διαμοιράζων, Αἰσχύλ. Θήβ. 945, Ἀριστ. Ἀποσπ. 383, Λυσ. παρ’ Ἁρπ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />qui fait un partage.<br />'''Étymologie:''' [[δατέομαι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:51, 9 August 2017
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A distributer, πικρὸς χρημάτων δ. Ἄρης A.Th. 943 (lyr.). II in Att. law, liquidator of estates or partnerships, Arist.Ath.56.6, etc.
German (Pape)
[Seite 524] ὁ, Vertheiler, Aesch. Spt. 945 χρημάτων, vgl. Harpocr. u. Poll. 4, 176. 8, 136.
Greek (Liddell-Scott)
δατητής: -οῦ, ὁ, ὁ διαμοιράζων, Αἰσχύλ. Θήβ. 945, Ἀριστ. Ἀποσπ. 383, Λυσ. παρ’ Ἁρπ.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui fait un partage.
Étymologie: δατέομαι.
