ἰλλάς: Difference between revisions
Δαρείου καὶ Παρυσάτιδος γίγνονται παῖδες δύο → of Darius and Parysatis there are born two children
(6_4) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἰλλάς''': -άδος, ἡ, ([[ἴλλω]], [[εἴλω]]) ἐξ ἱμάντων πεπλεγμένος [[δεσμός]], [[σχοινίον]] ἐξ ἱμάντων, [[βοῦς]], ὅν τ’ οὔρεσι βουκόλοι ἄνδρες ἰλλάσι... δήσαντες ἄγουσιν Ἰλ. Ν. 572· πρβλ. ἐλλεδανός. ΙΙ. ἐν τῇ σκοτεινῇ φράσει: ἰλλάδας γονάς, ἣν ὁ Ἡσύχ. μνημονεύει ἐκ τοῦ Εὐρ. (Ἀποσπ. 834) καὶ Σοφοκλ. (Ἀποσπ. 73) ([[μετὰ]] τῆς ἑρμηνείας ἀγελειὰς καὶ τὰς συστροφάς), οἱ Γραμμ. φαίνεται ὅτι ἐξέλαβον τὸ ἰλλάδας ὡς ἐπίθ., [[ὁμοῦ]] συνηγμένας, ἀγελαίας, πρβλ. [[ἰλλάζω]]. ΙΙΙ. ἴδε [[Ἰλιὰς]] ΙΙΙ. | |lstext='''ἰλλάς''': -άδος, ἡ, ([[ἴλλω]], [[εἴλω]]) ἐξ ἱμάντων πεπλεγμένος [[δεσμός]], [[σχοινίον]] ἐξ ἱμάντων, [[βοῦς]], ὅν τ’ οὔρεσι βουκόλοι ἄνδρες ἰλλάσι... δήσαντες ἄγουσιν Ἰλ. Ν. 572· πρβλ. ἐλλεδανός. ΙΙ. ἐν τῇ σκοτεινῇ φράσει: ἰλλάδας γονάς, ἣν ὁ Ἡσύχ. μνημονεύει ἐκ τοῦ Εὐρ. (Ἀποσπ. 834) καὶ Σοφοκλ. (Ἀποσπ. 73) ([[μετὰ]] τῆς ἑρμηνείας ἀγελειὰς καὶ τὰς συστροφάς), οἱ Γραμμ. φαίνεται ὅτι ἐξέλαβον τὸ ἰλλάδας ὡς ἐπίθ., [[ὁμοῦ]] συνηγμένας, ἀγελαίας, πρβλ. [[ἰλλάζω]]. ΙΙΙ. ἴδε [[Ἰλιὰς]] ΙΙΙ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=άδος (ἡ) :<br />lien tordu, corde, lacet.<br />'''Étymologie:''' [[ἴλλω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:59, 9 August 2017
English (LSJ)
άδος, ἡ, (ἴλλω, εἴλω)
A rope, band, βοῦς, τόν τ' οὔρεσι βουκόλοι ἄνδρες ἰλλάσιν . . δήσαντες ἄγουσιν Il.13.572. II as Adj., close-packed, herding together, of cattle, ἰλλάδες γοναί S.Fr.70, E.Fr.837. III = Ἰλιάς 111, Ath.2.65a, Eust.947.8.
German (Pape)
[Seite 1251] άδος, ἡ (ἴλλω, εἴλω), – 1) ein zusammengedrehter Strick, eine Schlinge, βοῦς, τόν τ' οὔρεσι βουκόλοι ἄνδρες ἰλλάσιν οὐκ ἐθέλοντα βίῃ δήσαντες ἄγουσιν Il. 13, 572; VLL. – 2) eine Drosselart, Ath. II, 65 b aus Arist., wo aber ἰλιάς steht.
Greek (Liddell-Scott)
ἰλλάς: -άδος, ἡ, (ἴλλω, εἴλω) ἐξ ἱμάντων πεπλεγμένος δεσμός, σχοινίον ἐξ ἱμάντων, βοῦς, ὅν τ’ οὔρεσι βουκόλοι ἄνδρες ἰλλάσι... δήσαντες ἄγουσιν Ἰλ. Ν. 572· πρβλ. ἐλλεδανός. ΙΙ. ἐν τῇ σκοτεινῇ φράσει: ἰλλάδας γονάς, ἣν ὁ Ἡσύχ. μνημονεύει ἐκ τοῦ Εὐρ. (Ἀποσπ. 834) καὶ Σοφοκλ. (Ἀποσπ. 73) (μετὰ τῆς ἑρμηνείας ἀγελειὰς καὶ τὰς συστροφάς), οἱ Γραμμ. φαίνεται ὅτι ἐξέλαβον τὸ ἰλλάδας ὡς ἐπίθ., ὁμοῦ συνηγμένας, ἀγελαίας, πρβλ. ἰλλάζω. ΙΙΙ. ἴδε Ἰλιὰς ΙΙΙ.
French (Bailly abrégé)
άδος (ἡ) :
lien tordu, corde, lacet.
Étymologie: ἴλλω.
