κυριόλεκτος: Difference between revisions

From LSJ

Καλῶς ἀκούειν μᾶλλον ἢ πλουτεῖν θέλε → Opulentiae antepone rumorem bonum → Erstrebe anstatt Reichtum lieber guten Ruf

Menander, Monostichoi, 285
(6_16)
(22)
Line 4: Line 4:
{{ls
{{ls
|lstext='''κυριόλεκτος''': -ον, ἐν τῇ κυρίᾳ σημασίᾳ λεγόμενος ἢ τιθέμενος, Γρηγ. Νύσσ. τ. 2, σ. 891D, κλ.
|lstext='''κυριόλεκτος''': -ον, ἐν τῇ κυρίᾳ σημασίᾳ λεγόμενος ἢ τιθέμενος, Γρηγ. Νύσσ. τ. 2, σ. 891D, κλ.
}}
{{grml
|mltxt=[[κυριόλεκτος]], -ον (AM)<br />αυτός που λέγεται ή γράφεται ή εννοείται με την κύρια [[σημασία]], [[κυριολεκτικός]]<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που πήρε το όνομά του από τον Κύριο. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κυριολέκτως</i> (Α)<br />με [[κυριολεξία]], κυριολεκτικά.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κύριος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>λεκτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[λέγω]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>δύσ</i>-<i>λεκτος</i>, <i>πολύ</i>-<i>λεκτος</i>].
}}
}}

Revision as of 06:41, 29 September 2017

German (Pape)

[Seite 1536] im eigentlichen Sinne gesagt, gebraucht, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

κυριόλεκτος: -ον, ἐν τῇ κυρίᾳ σημασίᾳ λεγόμενος ἢ τιθέμενος, Γρηγ. Νύσσ. τ. 2, σ. 891D, κλ.

Greek Monolingual

κυριόλεκτος, -ον (AM)
αυτός που λέγεται ή γράφεται ή εννοείται με την κύρια σημασία, κυριολεκτικός
αρχ.
αυτός που πήρε το όνομά του από τον Κύριο.
επίρρ...
κυριολέκτως (Α)
με κυριολεξία, κυριολεκτικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κύριος + -λεκτος (< λέγω), πρβλ. δύσ-λεκτος, πολύ-λεκτος].