ἀσύμβατος: Difference between revisions
Νέος ἂν πονήσῃς, γῆρας ἕξεις εὐθαλές → Iuvenis labora: senium habebis floridum → Wenn jung du schuftest, wird dein Alter blühend sein
(6_20) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀσύμβᾰτος''': παλ. Ἀττ. ἀξύμβατος, ον, μὴ ἐρχόμενος εἰς συμβιβασμόν, [[ἀσυμβίβαστος]], ἡμῖν τε πῶς οὐ [[βλάβη]] δαπανᾶν καθημένοις διὰ τὸ ἀξύμβατον..., διὰ τὸ μὴ συμβιβάζεσθαι, Θουκ. 3. 46· ἀσ. ἐχθρὸς Φίλων 1. 223· ἡ μὲν γὰρ κατὰ στέρησιν καὶ ἕξιν [[ἀντίθεσις]], πολεμικὴ καὶ ἀσύμβατός ἐστι, [[ἀδιάλλακτος]], Πλούτ. 2. 946Ε· - [[τραῦμα]] ἀσύμβατον, μὴ θεραπευόμενον, Ἀρετ. 97: - Ἐπίρρ. ἀσυμβάτως, Ἀντωνίου μὲν ἀσυμβάτως ἔχοντος, μὴ συνδιαλασσομένου, Πλουτ. Κικ. 46. ΙΙ. [[ἄνευ]] συμβιβαστικοῦ ἀποτελέσματος, Ἀννίβας καὶ Πόπλιος ἐχωρίσθησαν ἀξύμβατος ποιησάμενοι τὴν κοινολογίαν Πολύβ. 15. 9, 1. | |lstext='''ἀσύμβᾰτος''': παλ. Ἀττ. ἀξύμβατος, ον, μὴ ἐρχόμενος εἰς συμβιβασμόν, [[ἀσυμβίβαστος]], ἡμῖν τε πῶς οὐ [[βλάβη]] δαπανᾶν καθημένοις διὰ τὸ ἀξύμβατον..., διὰ τὸ μὴ συμβιβάζεσθαι, Θουκ. 3. 46· ἀσ. ἐχθρὸς Φίλων 1. 223· ἡ μὲν γὰρ κατὰ στέρησιν καὶ ἕξιν [[ἀντίθεσις]], πολεμικὴ καὶ ἀσύμβατός ἐστι, [[ἀδιάλλακτος]], Πλούτ. 2. 946Ε· - [[τραῦμα]] ἀσύμβατον, μὴ θεραπευόμενον, Ἀρετ. 97: - Ἐπίρρ. ἀσυμβάτως, Ἀντωνίου μὲν ἀσυμβάτως ἔχοντος, μὴ συνδιαλασσομένου, Πλουτ. Κικ. 46. ΙΙ. [[ἄνευ]] συμβιβαστικοῦ ἀποτελέσματος, Ἀννίβας καὶ Πόπλιος ἐχωρίσθησαν ἀξύμβατος ποιησάμενοι τὴν κοινολογίαν Πολύβ. 15. 9, 1. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui ne peut se réunir ; <i>fig.</i> qui ne peut s’accorder, qui ne se prête à aucun accommodement, irréconciliable ; τὸ ἀσύμβατον THC dispositions irréconciliables.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[συμβαίνω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:28, 9 August 2017
English (LSJ)
Att. ἀξ-, ον,
A not coming to terms, τὸ ἀξ. Th.3.46; ἀ. ἐχθρός Ph.1.223; ἀντίθεσις ἀ. irreconcilable, Plu.2.946e, cf. Procl. Inst.28, Dam.Pr.5. Adv. -τως, ἔχειν to be irreconcilable, Ph.Fr.24 H., Plu.Cic.46: neut. Pl. as Adv., ἀσύμβατα μνησικακοῦντες Ph.2.520. 2 not comparable, disparate: εἰς ἕτερα ἀ. incongruous in other respects, Gal.5.540. 3 τραῦμα ἀ. wound that will not close up, heal, Aret.CA2.2. II Act., bringing no agreement, κοινολογία Plb.15.9.1.
German (Pape)
[Seite 380] unvereinbar, τὸ ἀσ., Abneigung gegen einen Vergleich, Thuc. 3, 46; κοινολογία, eine Unterhandlung, bei der man sich nicht einigen kann, Pol. 15, 9; τραῦμα, eine Wunde, die nicht zuheilen will, Med. – Adv. ἀσυμβάτως, ἔχειν, nicht einig werden können, Plut. Dio. 21.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσύμβᾰτος: παλ. Ἀττ. ἀξύμβατος, ον, μὴ ἐρχόμενος εἰς συμβιβασμόν, ἀσυμβίβαστος, ἡμῖν τε πῶς οὐ βλάβη δαπανᾶν καθημένοις διὰ τὸ ἀξύμβατον..., διὰ τὸ μὴ συμβιβάζεσθαι, Θουκ. 3. 46· ἀσ. ἐχθρὸς Φίλων 1. 223· ἡ μὲν γὰρ κατὰ στέρησιν καὶ ἕξιν ἀντίθεσις, πολεμικὴ καὶ ἀσύμβατός ἐστι, ἀδιάλλακτος, Πλούτ. 2. 946Ε· - τραῦμα ἀσύμβατον, μὴ θεραπευόμενον, Ἀρετ. 97: - Ἐπίρρ. ἀσυμβάτως, Ἀντωνίου μὲν ἀσυμβάτως ἔχοντος, μὴ συνδιαλασσομένου, Πλουτ. Κικ. 46. ΙΙ. ἄνευ συμβιβαστικοῦ ἀποτελέσματος, Ἀννίβας καὶ Πόπλιος ἐχωρίσθησαν ἀξύμβατος ποιησάμενοι τὴν κοινολογίαν Πολύβ. 15. 9, 1.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui ne peut se réunir ; fig. qui ne peut s’accorder, qui ne se prête à aucun accommodement, irréconciliable ; τὸ ἀσύμβατον THC dispositions irréconciliables.
Étymologie: ἀ, συμβαίνω.
