ἀπείρων: Difference between revisions
Μεγάλη τυραννὶς ἀνδρὶ πλουσία (τέκνα καὶ) γυνή → Duxisse ditem, servitus magna est viro → Gar sehr tyrannisiert die reiche Frau den Mann
(6_15) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπείρων''': -ον, ([[πεῖρα]]) = [[ἄπειρος]] Α, ὁ [[ἄνευ]] πείρας, [[ἀμαθής]], μόνον ἐν Σοφ. Ο. Τ. 1088. | |lstext='''ἀπείρων''': -ον, ([[πεῖρα]]) = [[ἄπειρος]] Α, ὁ [[ἄνευ]] πείρας, [[ἀμαθής]], μόνον ἐν Σοφ. Ο. Τ. 1088. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<span class="bld">1</span>ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />sans expérience, ignorant.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[πεῖρα]].<br /><span class="bld">2</span>ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br /><b>1</b> sans fin, infini, immense, innombrable;<br /><b>2</b> inextricable.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[πέρας]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:33, 9 August 2017
English (LSJ)
(A), ον, gen. ονος, (πεῖρα)
A = ἄπειρος (A), without experience, ignorant, S.OT1088 (lyr.), Fr.266.
ἀπείρων (B), ον, gen. ονος, (πεῖραρ, πέρας) Ep. form of ἄπειρος (B),
A boundless, endless, ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν Od.1.98, Hes.Th.187; Ἑλλήσποντος ἀ. Il.24.545; δῆμος ἀ. a countless people, ib.776; ὕπνος ἀ. seeming endless, i.e. profound sleep, Od.7.286; ἀπείρονα γῆς βάθη Emp.39, cf. 28; τῶν ἀλιθίων ἀ. γενέθλα Simon.5.6; δόξα Pi.P.2.64; κύκλος a vast concourse, B.8.30. 2 = ἄπειρος (B) 2, without end or escape, δεσμοὶ ἀπείρονες Od.8.340. 3 In Att., = ἄπειρος (B) 3, having no end, circular, δακτύλιος ἀ. Ar.Fr.250, cf. IG2.709.5, 11(2).161 B81 (Delos, iii B. C.); ἐν λόχῳ ἀπείρονι, of persons standing in a circle, A.Fr.379.
German (Pape)
[Seite 285] ον (πέρας), 1) unbegrenzt, unermeßlich, oft bei Hom. γαῖα, κατ' ἀπείρονα γαῖαν Od. 17, 418, sonst stets ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν, Iliad. 7, 446. 24, 542 Od. 1, 98. 5, 46. 17, 386. 19, 107, πολλὴν ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν Od. 15, 79; πόντον ἀπείρονα Od. 4, 510; Ἑλλήσποντος Il. 24, 545; δῆμος 24, 776; ὕπνον, ohne Ende, Od. 7, 286; δεσμοὶ τρὶς τόσσοι ἀπείρονες 8, 340; δόξα Pind. P. 2, 64; kreisrund, Aesch. frg. 434; vgl. Ar. bei Schol. Il. 14, 200 u. B. A. 420; καρπὸς Ἰάκχου Agath. 24 (XI, 64). – 2) (πεῖρα) unerfahren, unwissend, Soph. O. R. 1089.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπείρων: -ον, (πεῖρα) = ἄπειρος Α, ὁ ἄνευ πείρας, ἀμαθής, μόνον ἐν Σοφ. Ο. Τ. 1088.
French (Bailly abrégé)
1ων, ον ; gén. ονος;
sans expérience, ignorant.
Étymologie: ἀ, πεῖρα.
2ων, ον ; gén. ονος;
1 sans fin, infini, immense, innombrable;
2 inextricable.
Étymologie: ἀ, πέρας.
