ἔξαλος: Difference between revisions
τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ' ἡμέραν τὴν νῦν σπανιστοῖς δέξεται δωρήμασιν → who on this day shall receive Oedipus the wanderer with scanty gifts
(6_15) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἔξᾰλος''': -ον, (ἅλς), ἔξω τῆς θαλάσσης, ἀντίθετον τῷ [[ὕφαλος]], οἱ μὲν οὖν ἐρέται τὸ [[σκάφος]] ἔξαλον εἰς γῆν ἀνασπάσαντες Λουκ. Ἔρωτ. 8· ἔξαλοι ἀΐσσουσι Ὀππ. Ἁλ. 2. 593· ἔξαλλον ἔλαβε τὴν πληγήν, ἔλαβε τὸ [[κτύπημα]] εἰς τὸ ἔξω τοῦ ὕδατος [[μέρος]] τοῦ πλοίου, Πολύβ. 16. 3, 8· τὰ ἔξαλα τῆς νεὼς Λουκ. ἐν Διὶ Τραγῳδ. 49. 2) ὁ μακρὰν τῆς θαλάσσης κείμενος, ἐπὶ τόπων, ἐποχετεύεται δὲ τοῖς κοχλίαις τὰ [[λίαν]] ἔξαλα Στράβων 819. | |lstext='''ἔξᾰλος''': -ον, (ἅλς), ἔξω τῆς θαλάσσης, ἀντίθετον τῷ [[ὕφαλος]], οἱ μὲν οὖν ἐρέται τὸ [[σκάφος]] ἔξαλον εἰς γῆν ἀνασπάσαντες Λουκ. Ἔρωτ. 8· ἔξαλοι ἀΐσσουσι Ὀππ. Ἁλ. 2. 593· ἔξαλλον ἔλαβε τὴν πληγήν, ἔλαβε τὸ [[κτύπημα]] εἰς τὸ ἔξω τοῦ ὕδατος [[μέρος]] τοῦ πλοίου, Πολύβ. 16. 3, 8· τὰ ἔξαλα τῆς νεὼς Λουκ. ἐν Διὶ Τραγῳδ. 49. 2) ὁ μακρὰν τῆς θαλάσσης κείμενος, ἐπὶ τόπων, ἐποχετεύεται δὲ τοῖς κοχλίαις τὰ [[λίαν]] ἔξαλα Στράβων 819. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> hors de la mer, qui sort de la mer;<br /><b>2</b> au-dessus de la mer : τὰ ἔξαλα LUC partie d’un navire au-dessus de la ligne de flottaison, œuvres mortes.<br />'''Étymologie:''' [[ἐξ]], [[ἅλς]]¹. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:34, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, (ἅλς B)
A out of the sea, ἔ. ἰχθύς leaping out of the sea, Emp. 117; ἔ. τὸ σκάφος ἀνασπᾶν Luc.Am.8; ἔ. ἀΐσσειν Opp.H.2.593; πληγὴ ἔ. a blow on a ship's hull above water, Plb.16.3.8; τὰ ἔ. τῆς νεώς Luc.JTr.47; rising high out of the water, of islands, Str.17.1.52.
German (Pape)
[Seite 866] aus dem Meere; τὸ σκάφος ἔξαλον ἐς γῆν ἀνασπάσαντες Luc. amor. 8; ἔξαλοι ἀΐσσουσιν Opp. Hal. 2, 593; Ggstz ἔναλος κώπη, Sezt. Emp. adv. math. 7, 414; aus dem Meere hervorragend, Pol. 34, 3; Ggstz ὕφαλος, Luc. Iup. trag. 47; – fern vom Meere gelegen, Strab.
Greek (Liddell-Scott)
ἔξᾰλος: -ον, (ἅλς), ἔξω τῆς θαλάσσης, ἀντίθετον τῷ ὕφαλος, οἱ μὲν οὖν ἐρέται τὸ σκάφος ἔξαλον εἰς γῆν ἀνασπάσαντες Λουκ. Ἔρωτ. 8· ἔξαλοι ἀΐσσουσι Ὀππ. Ἁλ. 2. 593· ἔξαλλον ἔλαβε τὴν πληγήν, ἔλαβε τὸ κτύπημα εἰς τὸ ἔξω τοῦ ὕδατος μέρος τοῦ πλοίου, Πολύβ. 16. 3, 8· τὰ ἔξαλα τῆς νεὼς Λουκ. ἐν Διὶ Τραγῳδ. 49. 2) ὁ μακρὰν τῆς θαλάσσης κείμενος, ἐπὶ τόπων, ἐποχετεύεται δὲ τοῖς κοχλίαις τὰ λίαν ἔξαλα Στράβων 819.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 hors de la mer, qui sort de la mer;
2 au-dessus de la mer : τὰ ἔξαλα LUC partie d’un navire au-dessus de la ligne de flottaison, œuvres mortes.
Étymologie: ἐξ, ἅλς¹.
