τανύφλοιος: Difference between revisions
From LSJ
ἀλλ' ἐσθ' ὁ θάνατος λοῖσθος ἰατρός κακῶν → but death is the ultimate healer of ills
(Bailly1_5) |
(Autenrieth) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />à l’écorce allongée ; au tronc élancé.<br />'''Étymologie:''' [[τανύω]], [[φλοιός]]. | |btext=ος, ον :<br />à l’écorce allongée ; au tronc élancé.<br />'''Étymologie:''' [[τανύω]], [[φλοιός]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=[[with]] [[thin]] ([[smooth]], [[tender]]) [[bark]], Il. 16.767†. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:33, 15 August 2017
English (LSJ)
ον, of trees,
A with longstretched bark, i.e. of tall or slender growth, κράνεια Il.16.767; αἴγειρος S.Fr.593.2(lyr.); ἔρινος Theoc.25.250; ἐλάτη Orph.A.607.
German (Pape)
[Seite 1068] eigtl. mit langer Rinde, daher von Bäumen = lang od. schlank gewachsen, κράνεια, Il. 16, 767; αἴγειρος, Soph. frg. 692; ἐλάτη, Orph. Arg. 605; ἔρινεός, Theocr.
Greek (Liddell-Scott)
τᾰνύφλοιος: -ον, ἐπὶ δένδρων, ὁ ἔχων φλοιὸν ἐπὶ μῆκος ἐκτεινόμενον, δηλ. ὑψηλός, κρανείη Ἰλ. Π. 767· αἴγειρος Σοφ. Ἀποσπ. 692.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à l’écorce allongée ; au tronc élancé.
Étymologie: τανύω, φλοιός.
