ἐγκακέω: Difference between revisions
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
(Bailly1_2) |
(big3_13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> <i>tr.</i> agir mal, être en faute, commettre une négligence;<br /><b>2</b> <i>intr.</i> être maltraité, être dans une situation pénible ; se décourager.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[κακός]]. | |btext=-ῶ :<br /><b>1</b> <i>tr.</i> agir mal, être en faute, commettre une négligence;<br /><b>2</b> <i>intr.</i> être maltraité, être dans une situation pénible ; se décourager.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[κακός]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">• Grafía:</b> graf. frec. en pap. ἐνκ-<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[obrar negligentemente]], [[descuidar]] τὸ ... πέμπειν τὰς βοηθείας ... ἐνεκάκησαν Plb.4.19.10.<br /><b class="num">2</b> [[tratar mal]] (τὴν θυγατέρα) <i>PPetaus</i> 29.12 (II d.C.), en v. pas. ἐγκακηθέντα καὶ θλιβέντα <i>PLond</i>.1708.92 (VI d.C.), cf. <i>PMasp</i>.re.5.13 (VI d.C.).<br /><b class="num">II</b> intr.<br /><b class="num">1</b> [[desesperar]], [[perder la confianza]] (παραβολή) πρὸς τὸ δεῖν πάμποτε προσεύχεσθαι αὐτοὺς καὶ μὴ ἐ. <i>Eu.Luc</i>.18.1, αἰτοῦμαι μὴ ἐ. ἐν ταῖς θλίψεσίν μου ὑπὲρ ὑμῶν <i>Ep.Eph</i>.3.13, μὴ ἐγκακήσητε καλοποιοῦντες 2<i>Ep.Thess</i>.3.13, cf. 2<i>Ep.Cor</i>.4.1, Hsch.<br /><b class="num">•</b>en constr. pred. τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐγκακῶμεν <i>Ep.Gal</i>.6.9.<br /><b class="num">2</b> [[rechazar]], [[aborrecer]] ἐγκαταλειφθήσεται ἡ γῆ, ἀφ' ἧς σὺ ἐγκακεῖς Sm.<i>Is</i>.7.16, cf. <i>Ge</i>.27.46, Thd.<i>Pr</i>.3.11, Eus.<i>DE</i> 7.1 (p.307.1).<br /><b class="num">3</b> [[desanimarse]], [[sentir miedo]] ante la adversidad μὴ ὡς αἱ ὠδίνουσαι, ἐγκακῶμεν 2<i>Ep.Clem</i>.2. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:00, 21 August 2017
English (LSJ)
A behave remissly in a thing, ἐνεκάκησαν τὸ πέμπειν they culpably omitted to send, Plb.4.19.10, cf. Thd.Pr.3.11, Sm.Ge.27.46: c. part., τὸ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐγκακῶμεν Ep.Gal.6.9: abs., Ev.Luc. 18.1, al., cf. BGU1043.3 (iii A. D.); cf. ἐκκακέω. II ἐγκακοῦμεν· ὑψοῦμεν, Hsch.
German (Pape)
[Seite 704] sich wobei schlecht benehmen, übel befinden, LXX; Pol. 4, 19, 10 τὸ πέμπειν τὰς βοηθείας ἐνεκάκησαν, = unterließen sie aus Schlechtigkeit.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκᾰκέω: κακῶς φέρομαι, εἴς τι πρᾶγμα, ἐνεκάκησαν τὸ πέμπειν, κακῶς ποιοῦντες παρέλειψαν νὰ πέμψωσι, Πολύβ. 4. 19, 10· συχνάκις ἐν τῇ Καιν. Διαθ.· πρβλ. ἐκκακέω.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 tr. agir mal, être en faute, commettre une négligence;
2 intr. être maltraité, être dans une situation pénible ; se décourager.
Étymologie: ἐν, κακός.
Spanish (DGE)
• Grafía: graf. frec. en pap. ἐνκ-
I 1obrar negligentemente, descuidar τὸ ... πέμπειν τὰς βοηθείας ... ἐνεκάκησαν Plb.4.19.10.
2 tratar mal (τὴν θυγατέρα) PPetaus 29.12 (II d.C.), en v. pas. ἐγκακηθέντα καὶ θλιβέντα PLond.1708.92 (VI d.C.), cf. PMasp.re.5.13 (VI d.C.).
II intr.
1 desesperar, perder la confianza (παραβολή) πρὸς τὸ δεῖν πάμποτε προσεύχεσθαι αὐτοὺς καὶ μὴ ἐ. Eu.Luc.18.1, αἰτοῦμαι μὴ ἐ. ἐν ταῖς θλίψεσίν μου ὑπὲρ ὑμῶν Ep.Eph.3.13, μὴ ἐγκακήσητε καλοποιοῦντες 2Ep.Thess.3.13, cf. 2Ep.Cor.4.1, Hsch.
•en constr. pred. τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐγκακῶμεν Ep.Gal.6.9.
2 rechazar, aborrecer ἐγκαταλειφθήσεται ἡ γῆ, ἀφ' ἧς σὺ ἐγκακεῖς Sm.Is.7.16, cf. Ge.27.46, Thd.Pr.3.11, Eus.DE 7.1 (p.307.1).
3 desanimarse, sentir miedo ante la adversidad μὴ ὡς αἱ ὠδίνουσαι, ἐγκακῶμεν 2Ep.Clem.2.
