βραβεύς: Difference between revisions
(Bailly1_1) |
(big3_9) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=έως (ὁ) :<br /><b>1</b> juge d’un combat, arbitre;<br /><b>2</b> juge, arbitre <i>en gén.</i><br /><b>3</b> <i>p. ext.</i> qui dirige, conducteur, chef (d’une troupe).<br />'''Étymologie:''' DELG emprunt à une langue indigène -- Babiniotis cf. perse *mrava « celui qui dit ce qui est vrai, juste », <i>skr.</i> braviti « parler ». | |btext=έως (ὁ) :<br /><b>1</b> juge d’un combat, arbitre;<br /><b>2</b> juge, arbitre <i>en gén.</i><br /><b>3</b> <i>p. ext.</i> qui dirige, conducteur, chef (d’une troupe).<br />'''Étymologie:''' DELG emprunt à une langue indigène -- Babiniotis cf. perse *mrava « celui qui dit ce qui est vrai, juste », <i>skr.</i> braviti « parler ». | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(βρᾰβεύς) -έως, ὁ<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [ac. βραβῆ <i>Epigr.Adesp.FGE</i> 1579; plu. nom. βραβῆς A.<i>A</i>.230, S.<i>El</i>.690, 709]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[jefe]], [[soberano]], [[mandatario]] μυρίας ἵππου β. A.<i>Pers</i>.302, φιλόμαχοι βραβῆς A.l.c., cf. Hsch.<br /><b class="num">2</b> [[responsable]] μόχθων τῶν ἐν Ἰλίῳ de Helena, E.<i>Hel</i>.703, ἐγὼ β. λόγου τοῦδ' [[εἰμί]] yo soy el responsable de esta decisión</i> E.<i>Med</i>.274.<br /><b class="num">II</b> del certamen [[árbitro]], [[juez]] S.ll.cc., γυμνικῶν ... ἄθλων ... βραβεῖς Pl.<i>Lg</i>.949a<br /><b class="num">•</b>fig. en rel. c. otras actividades β. δίκης E.<i>Or</i>.1650, τοῦ φόνου E.<i>Or</i>.1065, Ἀΐδην κοινὸν ἔθεντο βραβῆ <i>Epigr.Adesp</i>.l.c. • DMic.: <i>mo-ro-qa</i>.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Gener. se admite que se trata de un término prehelénico pero quizá prést. del persa *<i>mrava</i>, cf. avést. <i>mrav(i)</i> ‘hablar’, ai. <i>braviti</i> c. la fonética pelásgica. Otra hipótesis lo rel. c. *<i>g<sup>u̯</sup>eru</i>- ‘vara’, cf. avést. <i>grava</i> ‘bastón’, gót. <i>gaíru</i> ‘espina’ c. red. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:21, 21 August 2017
English (LSJ)
έως, ὁ, Att. pl. βραβῆς: acc. sg. βραβῆ (v. infr.):—
A judge at the games, S.El.690,709, Pl.Lg. 949a: generally, judge, arbitrator, umpire, δίκης E.Or.1650; λόγου Id.Med.274, etc.; Ἀΐδην κοινὸν ἔθεντο βραβῆ Epigr. ap. D.18.289. 2 generally, chief, leader, μυρίας ἵππου β. A.Pers.302; φιλόμαχοι β. Id.Ag.230 (lyr.); author, μόχθων τῶν ἐν Ἰλίῳ, of Helen, E.Hel.703.
German (Pape)
[Seite 460] ὁ, der Anordner der Kampfspiele, Kampfrichter, Soph. El. 690; ἄθλων ἐπιστάται καὶ βρ. Plat. Legg. XII, 949 a; übh. Richter, δίκης Eur. Or. 1650; λόγου Med. 274. Bei Aesch. Anführer, ἵππου Pers. 294; Ag. 222; μόχθων, Urheber, Eur. Hel. 703.
Greek (Liddell-Scott)
βραβεύς: έως, ὁ, Ἀττ. πληθ. βραβῆς· αἰτ. ἑνικ. βραβῆ ἐν ἀρχ. ἐπιγρ. παρὰ Δημ. 322. 11· - ὁ κριτὴς ὁ δίδων τὰ βραβεῖα ἐν τοῖς ἀγῶσι, Λατ. arbiter, Σοφ. Ἠλ. 690, 709. πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 949Α· καθόλου, κριτής, διαιτητής δίκης Εὐρ. Ὀρ. 1650· λόγου ὁ αὐτ. Μηδ. 274, κτλ. 2) καθόλου, ἀρχηγός, ἄρχων, μυρίας ἵππου βρ. Αἰσχύλ. Πέρσ. 302.· φιλόμαχοι βρ. ὁ αὐτ. Ἀγ. 230· ὁ πρωτουργὸς ἢ αὐτουργός, μόχθων Εὐρ. Ἐλ. 703 (ἀγνώστου ἀρχῆς).
French (Bailly abrégé)
έως (ὁ) :
1 juge d’un combat, arbitre;
2 juge, arbitre en gén.
3 p. ext. qui dirige, conducteur, chef (d’une troupe).
Étymologie: DELG emprunt à une langue indigène -- Babiniotis cf. perse *mrava « celui qui dit ce qui est vrai, juste », skr. braviti « parler ».
Spanish (DGE)
(βρᾰβεύς) -έως, ὁ
• Morfología: [ac. βραβῆ Epigr.Adesp.FGE 1579; plu. nom. βραβῆς A.A.230, S.El.690, 709]
I 1jefe, soberano, mandatario μυρίας ἵππου β. A.Pers.302, φιλόμαχοι βραβῆς A.l.c., cf. Hsch.
2 responsable μόχθων τῶν ἐν Ἰλίῳ de Helena, E.Hel.703, ἐγὼ β. λόγου τοῦδ' εἰμί yo soy el responsable de esta decisión E.Med.274.
II del certamen árbitro, juez S.ll.cc., γυμνικῶν ... ἄθλων ... βραβεῖς Pl.Lg.949a
•fig. en rel. c. otras actividades β. δίκης E.Or.1650, τοῦ φόνου E.Or.1065, Ἀΐδην κοινὸν ἔθεντο βραβῆ Epigr.Adesp.l.c. • DMic.: mo-ro-qa.
• Etimología: Gener. se admite que se trata de un término prehelénico pero quizá prést. del persa *mrava, cf. avést. mrav(i) ‘hablar’, ai. braviti c. la fonética pelásgica. Otra hipótesis lo rel. c. *gu̯eru- ‘vara’, cf. avést. grava ‘bastón’, gót. gaíru ‘espina’ c. red.
