ἀγή: Difference between revisions
Ὑπὸ τῆς ἀνάγκης πολλὰ γίγνεται κακά → Ad multa cogit nos necessitas mala → Der Zwang der Not lässt vieles schlimme Leid geschehn
(Bailly1_1) |
(big3_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ῆς (ἡ) :<br />fragment, débris, éclat.<br />'''Étymologie:''' [[ἄγνυμι]]. | |btext=ῆς (ἡ) :<br />fragment, débris, éclat.<br />'''Étymologie:''' [[ἄγνυμι]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ῆς, ἡ<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. ἀγά<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾱ-]<br /><b class="num">I</b> [[fragmento]], [[trozo]], [[resto]] ἀγῆσι κωπῶν A.<i>Pers</i>.425, πρὸς ἁρμάτων τ' ἀγαῖσι E.<i>Supp</i>.693.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[rompiente]], [[acción de romper]] κύματος ἀγῇ A.R.1.554, Numen.Her.<i>SHell</i>.584<br /><b class="num">•</b>plu. [[orillas]] S.<i>Fr</i>.969.<br /><b class="num">2</b> [[herida]], <i>Trag.Adesp</i>.583a, τῆς κεφαλῆς Tz.<i>Ep</i>.57 (p.80.18)<br /><b class="num">•</b>[[rotura]], [[fractura]] de vasijas de cerámica <i>PMich.Zen</i>.30e.1 (III a.C.), <i>PCair.Zen</i>.15re.27 (III a.C.), 739.10 (III a.C.).<br /><b class="num">III</b> [[curvatura]] ὄφιος Arat.668. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:44, 21 August 2017
English (LSJ)
(A), Dor. ἀγά [ᾱγ], ἡ, (ἄγνυμι)
A breakage: 1 fragment, splinter, ἀγαῖσι κωπῶν A.Pers.425; πρὸς ἁρμάτων τ' ἀγαῖσι E.Supp. 693. 2 κύματος ἀγή place where the wave breaks, beach, A.R.1.554, Numen. ap. Ath.7.305a. 3 curve, bending, ὄφιος, ποταμον =, Arat.668,729 (v.l.):—hence Böckh cj. ἀγάν (for ἄγαν) Pi.P.2.82, in the sense of crooked arts, deceit. 4 wound, Hsch.
ἀγή (B), ἡ, (ἄγω)
A = ἀγωγή, ξύλων Michel1359.17 (Chios).
Greek (Liddell-Scott)
ἀγή: Δωρ. ἀγὰ [ᾱγ], ἡ, (ἴδε ἐν λ. ἄγνυμι), διάρρηξις· 1) τεθλασμένον τεμάχιον, σύντριμμα, ἀγαῑσι κωπῶν, Αἰσχύλ. Πέρσ. 425, πρὸς ἁρμάτων τ’ ἀγαῖσι, Εὐρ. Ἱκ. 693. 2) κύματος ἀγή, = κυματωγή, τὸ μέρος ἔνθα τὸ κῦμα συντρίβεται, ἡ ἀκτή, Ἀπολλ. Ῥοδ. 1, 554, 4, 941. ἀγή, ἢ ἄγη, ἡ. Κεῖται ὡς φαίνεται ἡ λέξις καὶ ἐν τῇ σημασίᾳ ἀγωγῆς, φορᾱς, κομιδῆς ξύλων. ἐν Ἐπιγρ. Χίου Bul. de cor.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
fragment, débris, éclat.
Étymologie: ἄγνυμι.
Spanish (DGE)
-ῆς, ἡ
• Alolema(s): dór. ἀγά
• Prosodia: [ᾱ-]
I fragmento, trozo, resto ἀγῆσι κωπῶν A.Pers.425, πρὸς ἁρμάτων τ' ἀγαῖσι E.Supp.693.
II 1rompiente, acción de romper κύματος ἀγῇ A.R.1.554, Numen.Her.SHell.584
•plu. orillas S.Fr.969.
2 herida, Trag.Adesp.583a, τῆς κεφαλῆς Tz.Ep.57 (p.80.18)
•rotura, fractura de vasijas de cerámica PMich.Zen.30e.1 (III a.C.), PCair.Zen.15re.27 (III a.C.), 739.10 (III a.C.).
III curvatura ὄφιος Arat.668.
