ἐχθροδαίμων: Difference between revisions
From LSJ
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
(Bailly1_2) |
(15) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />haï des dieux ; infortuné.<br />'''Étymologie:''' [[ἐχθρός]], [[δαίμων]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />haï des dieux ; infortuné.<br />'''Étymologie:''' [[ἐχθρός]], [[δαίμων]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐχθροδαίμων]], -ον (Α)<br />αυτός που μισείται από τους θεούς, ο [[θεομίσητος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[εχθρός]] <span style="color: red;">+</span> [[δαίμων]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:34, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A hated of the gods, S.OT816.
German (Pape)
[Seite 1125] ονος, den Göttern verhaßt, unglückselig, Soph. O. R. 816.
Greek (Liddell-Scott)
ἐχθροδαίμων: -ον, ὑπὸ τῶν θεῶν μισούμενος, θεομισής, τίς ἐχθροδαίμων μᾶλλον ἂν γένοιτ’ ἀνὴρ Σοφ. Ο. Τ. 816.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
haï des dieux ; infortuné.
Étymologie: ἐχθρός, δαίμων.
Greek Monolingual
ἐχθροδαίμων, -ον (Α)
αυτός που μισείται από τους θεούς, ο θεομίσητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εχθρός + δαίμων.
