δίκρανος: Difference between revisions
Ζευχθεὶς γάμοισιν οὐκέτ' ἔστ' ἐλεύθερος → Haud liber ultra est, nuptiae quem vinciunt → Wer durch der Ehe Joch vereint, ist nicht mehr frei
(Bailly1_2) |
(big3_11) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />fourchu ; τὸ δίκρανον fourche.<br />'''Étymologie:''' [[δίς]], [[κάρα]]. | |btext=ος, ον :<br />fourchu ; τὸ δίκρανον fourche.<br />'''Étymologie:''' [[δίς]], [[κάρα]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(δίκρᾱνος) -ον<br /><b class="num">I</b> [[de dos cabezas]] e.d. [[indeciso]], [[desorientado]] βροτοί Parm.B 6.5.<br /><b class="num">II</b> subst. ὁ δ.<br /><b class="num">1</b> agr. [[horca]], [[horquilla]] δικράνοις ἐξωθεῖν Luc.<i>Tim</i>.12, cf. Phryn.204, Symm.<i>Ps</i>.73.6, Sch.Ar.<i>Pax</i> 637b.<br /><b class="num">2</b> [[bifurcación]], [[cruce de caminos]] Hsch. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:25, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A two-headed, Parm.6.5. II Subst. δίκρᾱνον, τό, pitchfork, δικράνοις ἐξωθεῖν Luc.Tim.12. III δικράνους· τὰς τριόδους, Hsch.
German (Pape)
[Seite 629] zweiköpfig; τὸ δίκρανον, Zweizink, Gabel; δικράνοις ἐξωθεῖν τῆς οἰκίας, furca expellere, Luc. Tim. 12.
Greek (Liddell-Scott)
δίκρᾱνος: -ον, ὁ δύο ἔχων κεφαλάς, Παρμεν. 47 Karst.· ― δίκρᾱνον, τό, ὡς καῖ παρ’ ἡμῖν «δικρᾶνι», ξύλινον γεωργικὸν ἐργαλεῖον δύο ἔχον ὀδόντας ἢ χηλάς, δικράνοις ἐξωθεῖν, ὡς τὸ Λατ. furca expellere, Λουκ. Τίμ. 12.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
fourchu ; τὸ δίκρανον fourche.
Étymologie: δίς, κάρα.
Spanish (DGE)
(δίκρᾱνος) -ον
I de dos cabezas e.d. indeciso, desorientado βροτοί Parm.B 6.5.
II subst. ὁ δ.
1 agr. horca, horquilla δικράνοις ἐξωθεῖν Luc.Tim.12, cf. Phryn.204, Symm.Ps.73.6, Sch.Ar.Pax 637b.
2 bifurcación, cruce de caminos Hsch.
