ἀπέριττος: Difference between revisions
τὸ θέλημά σου τὸ ἀγαθὸν καὶ τέλειον, πάτερ → your good and perfect will, Father
(Bailly1_1) |
(5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>att. p.</i> [[ἀπέρισσος]]. | |btext=<i>att. p.</i> [[ἀπέρισσος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (AM [[ἀπέριττος]], -ον)<br />αυτός που δεν έχει [[τίποτε]] περιττό ή μη αναγκαίο, [[απλός]], [[λιτός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:56, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A without superfluity, plain, simple, λιτοὶ καὶ ἀ. Zeno Stoic.1.57, cf. D.H.Lys.15, Plu.2.267f, Philostr.VS1.23.2; τὸ ἀ. τῆς τροφῆς Luc.Nigr.26; μηροί, γαστήρ, perfectly modelled, Philostr. Jun.Im.14,15. Adv. -ττως plainly, D.S.12.26; frugally, Simp. in Epict.p.33 D.
German (Pape)
[Seite 288] ohne Ueberfluß u. Ueberladung, schlicht, einfach, τὸ ἀπέριττον τῆς τροφῆς Luc. Nigr. 26; vgl. M. Anton. 5, 50; χυμῶν, ohne überflüssige Säfte, Galen. Bei Schol. Il. 1, 314 heißt das Meer ἀπερίττη θάλασσα.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπέριττος: -ον, ἄνευ τινὸς περιττοῦ, μὴ ἀναγκαίου ἤ ὑπερπληροῦντός τι, ἁπλοῦς, λιτός, ἀφελής, Πλούτ. 2. 267F, Φιλόστρ. 527· τὸ ἀπ. τῆς τροφῆς Λουκ. Νιγρ. 26. - Ἐπίρρ. -ττως, ἄνευ περιττῶν, εὐσυνόπτως, Διόδ. 12. 26: λιτῶς, Συμπλ. ἐν Ἐπικτ. σ. 75.
French (Bailly abrégé)
att. p. ἀπέρισσος.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀπέριττος, -ον)
αυτός που δεν έχει τίποτε περιττό ή μη αναγκαίο, απλός, λιτός.
