βλακεύω: Difference between revisions

From LSJ

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501
(Bailly1_1)
(big3_9)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=être mou, inerte, lâche.<br />'''Étymologie:''' [[βλάξ]].
|btext=être mou, inerte, lâche.<br />'''Étymologie:''' [[βλάξ]].
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">1</b> [[aflojar]], [[dejar flojo]] οὐ μὴν ἐπιλείπειν χρή, οὐδὲ β. (en la extensión de una fractura) no conviene quedarse corto ni que haya holgura en la alineación de ambas partes del hueso</i>, Hp.<i>Fract</i>.17.<br /><b class="num">2</b> [[remolonear]], [[haraganear]] καθήμενον καὶ βλακεύοντα X.<i>An</i>.5.8.15, cf. 2.3.11, β. καὶ ἀποδειλιᾶν D.H.9.31, μή τι ὁ οἰκονόμος βλακεύσας ... λάθῃ Luc.<i>Ep.Sat</i>.26, cf. Clem.Al.<i>Q.D.S</i>.21.3, Ael.<i>NA</i> epíl.<br /><b class="num">•</b>c. constr. [[echarse atrás]], [[escurrir el bulto]] ἐν τῷ περιπατεῖν Gal.5.733, πρὸς τὴν αἰτίαν ante la acusación</i> Philostr.<i>VA</i> 7.14.<br /><b class="num">3</b> dicho del carácter [[actuar fatua o neciamente]], [[hacer el tonto]] βλακεύειν [μ] έντο[ι φη] μιστέον, εἰ νομίζει Phld.<i>Hom</i>.28.9, cf. Procop.<i>Arc</i>.9.15, Vett.Val.455.23<br /><b class="num">•</b>en v. med. mismo sent., Ael.Dion.β 15, σπανίως ... τις ὑπὲρ πατρίδος ἑαυτὸν ἐπέδωκεν εἰς θάνατον βλακευσάμενος como caso raro, alguno, actuando neciamente, se presta a la muerte por la patria</i> S.E.<i>P</i>.3.193, cf. Hld.7.27, Didym.2<i>Cor</i>.3.4.
}}
}}

Revision as of 12:03, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: βλᾱκεύω Medium diacritics: βλακεύω Low diacritics: βλακεύω Capitals: ΒΛΑΚΕΥΩ
Transliteration A: blakeúō Transliteration B: blakeuō Transliteration C: vlakeyo Beta Code: blakeu/w

English (LSJ)

   A to be slack, lazy, X.An.2.3.11, 5.8.15, Phld.Hom.p.39 O., etc.; ἐν τῇ κατατάσει Hp.Fract.17; β. καὶ ἀποδειλιᾶν D.H.9.31:—Med. (which is cited from X. by Eust.1405.32), = τρυφάω, Hld.7.27; but Act. in this sense, Procop.Arc.9.    II c. acc., lose or waste through laziness, Luc.Ep.Sat.26.

German (Pape)

[Seite 447] schlaff, träge sein, Xen. An. 2, 3, 11; neben καθῆσθαι, Ggstz κινεῖν, 5, 8, 15. Im med. auch τί, etwas durch Trägheit verlieren, Luc. Ep. Sat. 26; καὶ ἀποδειλιᾶν Dion. Hal. 9, 31. Bei Sp. = θρύπτομαι, schwelgen.

Greek (Liddell-Scott)

βλᾱκεύω: εἶμαι νωθρός, ὀκνηρός, Ξεν. Ἀν. 2. 3, 11., 5. 8, 15· ἔν τινι Ἱππ. π. Ἀγμῶν 764. - Μέσ. = τρυφάω, Ἡλιόδ. 7. 27. ΙΙ. μ. αἰτ., χάνω ἢ φθείρω, καταστρέφω ἕνεκα ὀκνηρίας, Λουκ. Ἐπ. Κρον. 26.

French (Bailly abrégé)

être mou, inerte, lâche.
Étymologie: βλάξ.

Spanish (DGE)

1 aflojar, dejar flojo οὐ μὴν ἐπιλείπειν χρή, οὐδὲ β. (en la extensión de una fractura) no conviene quedarse corto ni que haya holgura en la alineación de ambas partes del hueso, Hp.Fract.17.
2 remolonear, haraganear καθήμενον καὶ βλακεύοντα X.An.5.8.15, cf. 2.3.11, β. καὶ ἀποδειλιᾶν D.H.9.31, μή τι ὁ οἰκονόμος βλακεύσας ... λάθῃ Luc.Ep.Sat.26, cf. Clem.Al.Q.D.S.21.3, Ael.NA epíl.
c. constr. echarse atrás, escurrir el bulto ἐν τῷ περιπατεῖν Gal.5.733, πρὸς τὴν αἰτίαν ante la acusación Philostr.VA 7.14.
3 dicho del carácter actuar fatua o neciamente, hacer el tonto βλακεύειν [μ] έντο[ι φη] μιστέον, εἰ νομίζει Phld.Hom.28.9, cf. Procop.Arc.9.15, Vett.Val.455.23
en v. med. mismo sent., Ael.Dion.β 15, σπανίως ... τις ὑπὲρ πατρίδος ἑαυτὸν ἐπέδωκεν εἰς θάνατον βλακευσάμενος como caso raro, alguno, actuando neciamente, se presta a la muerte por la patria S.E.P.3.193, cf. Hld.7.27, Didym.2Cor.3.4.