εἴρων: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
(Bailly1_2) |
(big3_13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ωνος (ὁ) :<br />qui interroge en feignant l’ignorance ; dissimulé.<br />'''Étymologie:''' [[ἔρομαι]]. | |btext=ωνος (ὁ) :<br />qui interroge en feignant l’ignorance ; dissimulé.<br />'''Étymologie:''' [[ἔρομαι]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ωνος<br /><b class="num">1</b> [[disimulado]], [[fingidor]], [[que habla o actúa con disimulo]] ocultando la verdad: con propósito de engaño, [[falso]], [[hipócrita]], [[engañoso]] Ar.<i>Nu</i>.449, Thphr.<i>Char</i>.1.1, μωκὸς καὶ εἴ. burlón y fingidor</i> Arist.<i>HA</i> 491<sup>b</sup>17, cf. <i>Phgn</i>.808<sup>a</sup>27, [[ἀλώπηξ]] ... εἴ. τῇ φύσει op. [[αὐθέκαστος]] ‘sincero’, Philem.93.6, cf. Arist.<i>Rh</i>.1382<sup>b</sup>20, equiparado al [[ἀλαζών]] Phld.<i>Vit</i>.21.37, εἴρωνες ἐν τοῖς λόγοις de los atenienses, Luc.<i>Anach</i>.18, οὐκ εὐσυνείδητοι, ἀλλ' εἴρωνές τινες καὶ μόρφωνες εἶναί μοι φαίνονται Ign.<i>Ep</i>.4.4, εἴρωνα δὲ καὶ ἐραστὴν φθόνου καὶ τὸ κακόηθες ἐπαινοῦντα de Odiseo, Philostr.<i>Her</i>.47.23, εἴ., [[δολερός]], κατάπλαστος, σκότιος ὀργήν, διπλοῦς Procop.<i>Arc</i>.8.24, τὸ μὲν γὰρ [[ἁπλῶς]] πάντα ἐπαινεῖν ... οὐκ ἔστι φιλοῦντος, ἀλλ' ἀπατεῶνος καὶ εἴρωνος Chrys.M.51.131, cf. Ph.2.268, Eus.<i>HE</i> 7.32.22, Soz.8.2.4<br /><b class="num">•</b>[[que simula ignorancia a base de hacer preguntas]], de Sócrates, Cic.<i>Off</i>.1.108, ὁ Σωκράτης εἴ. ὢν φύσει Iul.<i>Or</i>.7.237b<br /><b class="num">•</b>[[que habla o actúa con falsa modestia]] op. [[ἀλαζών]] ‘jactancioso’ y [[ἀληθευτικός]] ‘sincero’, Arist.<i>EN</i> 1127<sup>a</sup>22, cf. 1108<sup>a</sup>23, <i>EE</i> 1221<sup>a</sup>25, 1234<sup>a</sup>1<br /><b class="num">•</b>tb. [[modesto]] en sent. posit. op. [[ἀλαζών]] Plu.2.618e, cf. Sud.<br /><b class="num">•</b>[[astuto]], [[con recursos]], [[habilidoso]], [[escurridizo]] de un atleta, Philostr.<i>Gym</i>.38.<br /><b class="num">2</b> [[irónico]], [[burlón]] I.<i>BI</i> 1.522, Luc.<i>Lex</i>.1, Philostr.<i>VA</i> 3.38. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:27, 21 August 2017
English (LSJ)
ωνος, ὁ, ἡ,
A dissembler, one who says less than he thinks, Ar.Nu. 449, etc.; opp. ἀληθευτικός, Arist.EN1124b30, Thphr.Char.1.1; opp. ἀλαζών, Arist.EN1108a23; ἀλώπηξ εἴ. τῇ φύσει Philem.89.6; ὁ εἴ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀλαζόνος εἶδος Phld.Vit.p.38J.; εἴ. ἐν τοῖς λόγοις Luc.Anach. 18, cf. Cic.Off.1.30.108, J.BJ1.26.2.
German (Pape)
[Seite 735] ωνος, ὁ, der sich anders ausspricht, als er es meint; sagt, daß er Etwas nicht könne, was er kann; bei Arist. Eth. 4, 13 dem ἀλαζών entgeggstzt, der mehr scheinen will, als er ist; Beides Extreme zu ἀληθής, vgl. B. A. p. 243, 20. Bei Philem. Stob. flor. 2, 27 vom Fuchs, im Ggstz von αὐθέκαστος.
Greek (Liddell-Scott)
εἴρων: -ωνος, ὁ, ὁ ἄλλα μὲν φρονῶν, ἄλλα δὲ λέγων, κρυψίνους, Λατ. dissimulator, ἀντίθετον τῷ ἀληθὴς κατ’ Ἀριστ. ἐν Ἠθ. Ν. 4. 7, 3· καὶ τῷ ἀλαζὼν αὐτόθι 2. 7, 12· ἀλώπηξ εἴρων τῇ φύσει Φιλήμ. ἐν Ἀδήλ. 3. 6· εἴρων ἐν τοῖς λόγοις Λουκ. Ἀνάχ. 18· πρβλ. Κικ. Off. 1. 30.
French (Bailly abrégé)
ωνος (ὁ) :
qui interroge en feignant l’ignorance ; dissimulé.
Étymologie: ἔρομαι.
Spanish (DGE)
-ωνος
1 disimulado, fingidor, que habla o actúa con disimulo ocultando la verdad: con propósito de engaño, falso, hipócrita, engañoso Ar.Nu.449, Thphr.Char.1.1, μωκὸς καὶ εἴ. burlón y fingidor Arist.HA 491b17, cf. Phgn.808a27, ἀλώπηξ ... εἴ. τῇ φύσει op. αὐθέκαστος ‘sincero’, Philem.93.6, cf. Arist.Rh.1382b20, equiparado al ἀλαζών Phld.Vit.21.37, εἴρωνες ἐν τοῖς λόγοις de los atenienses, Luc.Anach.18, οὐκ εὐσυνείδητοι, ἀλλ' εἴρωνές τινες καὶ μόρφωνες εἶναί μοι φαίνονται Ign.Ep.4.4, εἴρωνα δὲ καὶ ἐραστὴν φθόνου καὶ τὸ κακόηθες ἐπαινοῦντα de Odiseo, Philostr.Her.47.23, εἴ., δολερός, κατάπλαστος, σκότιος ὀργήν, διπλοῦς Procop.Arc.8.24, τὸ μὲν γὰρ ἁπλῶς πάντα ἐπαινεῖν ... οὐκ ἔστι φιλοῦντος, ἀλλ' ἀπατεῶνος καὶ εἴρωνος Chrys.M.51.131, cf. Ph.2.268, Eus.HE 7.32.22, Soz.8.2.4
•que simula ignorancia a base de hacer preguntas, de Sócrates, Cic.Off.1.108, ὁ Σωκράτης εἴ. ὢν φύσει Iul.Or.7.237b
•que habla o actúa con falsa modestia op. ἀλαζών ‘jactancioso’ y ἀληθευτικός ‘sincero’, Arist.EN 1127a22, cf. 1108a23, EE 1221a25, 1234a1
•tb. modesto en sent. posit. op. ἀλαζών Plu.2.618e, cf. Sud.
•astuto, con recursos, habilidoso, escurridizo de un atleta, Philostr.Gym.38.
2 irónico, burlón I.BI 1.522, Luc.Lex.1, Philostr.VA 3.38.
