ἑρμηνευτικός: Difference between revisions

From LSJ

θοἰμάτιον οὐκ ἀπολώλεκ', ἀλλὰ καταπεφρόντικα → I haven't lost my himation; I've pledged it to Thought | I have not lost my himation, but I've thought it away | I have not lost my himation, but I spent it in the schools

Source
(Bailly1_2)
(14)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />qui concerne l’interprétation.<br />'''Étymologie:''' [[ἑρμηνεύω]].
|btext=ή, όν :<br />qui concerne l’interprétation.<br />'''Étymologie:''' [[ἑρμηνεύω]].
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -ό (AM [[ἑρμηνευτικός]], -ή, -όν)<br />[[ερμηνευτής]]<br /><b>1.</b> αυτός που ερμηνεύει ο [[αρμόδιος]] για [[ερμηνεία]] («ερμηνευτικά σχόλια»)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «ερμηνευτική [[δύναμη]]» — η [[δύναμη]] εκφράσεως, το [[δώρο]], το [[τάλαντο]] του ύφους<br /><b>3.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>ερμηνευτική</i><br />[[ένας]] από τους κλάδους της φιλολογικής επιστήμης που ασχολείται με την [[ερμηνεία]] τών φιλολογικών κειμένων. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ερμηνευτικώς</i> και -<i>ά</i><br />με [[ερμηνεία]], διασαφητικά.
}}
}}

Revision as of 07:13, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἑρμηνευτικός Medium diacritics: ἑρμηνευτικός Low diacritics: ερμηνευτικός Capitals: ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟΣ
Transliteration A: hermēneutikós Transliteration B: hermēneutikos Transliteration C: ermineftikos Beta Code: e(rmhneutiko/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A of or for interpreting: ἡ -κή (sc. τέχνη) Pl.Plt.260d; διάλεκτος ἑ. τινός Id.Def. 414d; λόγος Ph.1.58; ἑ. δύναμις power of expression, gift of style, Luc.Hist. Conscr.34, Theod.(?)ap.Nicol.Prog.p.2F.

German (Pape)

[Seite 1032] zum Auslegen, Erklären gehörig, geschickt, ἡ ἑρμηνευτική, sc. τέχνη, die Auslegekunst, Plat. Polit. 260 d;, δύναμις Luc. hist. conscr. 34.

Greek (Liddell-Scott)

ἑρμηνευτικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόδιος εἰς ἑρμηνείαν· ἡ ἐρμηνευτικὴ (δηλ. τέχνη) Πλάτ. Πολιτικ. 260D. ἑρμ. δύναμις Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 34.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qui concerne l’interprétation.
Étymologie: ἑρμηνεύω.

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM ἑρμηνευτικός, -ή, -όν)
ερμηνευτής
1. αυτός που ερμηνεύει ο αρμόδιος για ερμηνεία («ερμηνευτικά σχόλια»)
2. φρ. «ερμηνευτική δύναμη» — η δύναμη εκφράσεως, το δώρο, το τάλαντο του ύφους
3. το θηλ. ως ουσ. ερμηνευτική
ένας από τους κλάδους της φιλολογικής επιστήμης που ασχολείται με την ερμηνεία τών φιλολογικών κειμένων.
επίρρ...
ερμηνευτικώς και -ά
με ερμηνεία, διασαφητικά.