εὐχείρωτος: Difference between revisions
(Bailly1_2) |
(15) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />facile à prendre, à soumettre;<br /><i>Sp.</i> εὐχειρωτότατος.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[χειρόω]]. | |btext=ος, ον :<br />facile à prendre, à soumettre;<br /><i>Sp.</i> εὐχειρωτότατος.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[χειρόω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[εὐχείρωτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που καταβάλλεται εύκολα<br /><b>2.</b> [[ευπειθής]], [[υπάκουος]]<br /><b>3.</b> [[εύκολος]], [[ευχερής]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>χειρωτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[χειρώ]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>α</i>-<i>χείρωτος</i>, <i>δυσ</i>-<i>χείρωτος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:34, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (χειρόω)
A easy to master or overcome, A.Pers.452, X.HG5.3.4, etc.; easy to train, τῷ νομοθέτῃ Arist. Pol.1332b9; simply, easy, Porph. Abst.3.4. (Comp. εὐχειρότερος D.C.37.7, and Sup. εὐχειρότατος X.Cyr.1.6.36, Oec.8.4, Thphr.HP4.14.7, are ff.ll. for -ωτότερος, -ωτότατος.)
German (Pape)
[Seite 1108] leicht zu überwältigen, zu bändigen; στρατός Aesch. Pers. 444; εὐχείρωτοι αὐτοῖς ἐδόκουν εἶναι οἱ διαβεβηκότες Xen. Hell. 5, 3, 4, öfter; im superlat., στρατιὰ ἄτακτος τοῖς πολεμίοις εὐχειρωτότατον (f. L. ist εὐχειρότατον) Oec. 8, 4, wie Cyr. 1, 6, 36; τοὺς Ἕλληνας ποιεῖν εὐχειρώτους Pol. 5, 104, 5; a. Sp., wie Plut. Crass. 21. Auch εὐχειρότερος bei D. Cass. 36, 7 ist richtig in εὐχειρωτότερος geändert.
Greek (Liddell-Scott)
εὐχείρωτος: -ον, (χειρόω) ὁ ῥᾳδίως χειρούμενος, καταβαλλόμενος, Αἰσχύλ. Πέρσ. 452, Ξεν. Ἑλλ. 5. 3, 4. - Ἐν Ξεν. Κύρ. Παιδ. 1. 6, 36. Οἰκ. 8, 4, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 14, 7, κτλ., ὑπάρχει Ὑπερθ. εὐχειρότατος ἀντὶ εὐχειρωτότατος, ἴδε Λοβεκ. Παραλ. σ. 38.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à prendre, à soumettre;
Sp. εὐχειρωτότατος.
Étymologie: εὖ, χειρόω.
Greek Monolingual
εὐχείρωτος, -ον (Α)
1. αυτός που καταβάλλεται εύκολα
2. ευπειθής, υπάκουος
3. εύκολος, ευχερής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -χειρωτος (< χειρώ), πρβλ. α-χείρωτος, δυσ-χείρωτος].
