ἠπειρωτικός: Difference between revisions
Οὐδὲν γυναικὸς χεῖρον οὐδὲ τῆς καλῆς → Nil muliere peius est, pulchra quoque → Das Schlimmste ist, selbst wenn sie schön ist, eine Frau
(Bailly1_2) |
(16) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />du continent.<br />'''Étymologie:''' [[ἠπειρώτης]]. | |btext=ή, όν :<br />du continent.<br />'''Étymologie:''' [[ἠπειρώτης]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό (AM [[ἠπειρωτικός]], -ή, -όν) [[ηπειρώτης]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή προσιδιάζει σε [[μεγάλη]] [[έκταση]] γης, σε [[αντιδιαστολή]] με τα νησιά (α. «ηπειρωτική [[Ευρώπη]]» β. «ἠπειρωτικά ἔθνη καρπουμένους», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται ή κατάγεται ή προέρχεται από την Ήπειρο<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b><br /><b>1.</b> «ηπειρωτικό [[κλίμα]]» — το [[κλίμα]] του εσωτερικού τών ηπείρων στις περιοχές τών μέσων γεωγραφικών πλατών, το οποίο χαρακτηρίζεται από μεγάλο θερμικό [[εύρος]] [[ανάμεσα]] στον χειμώνα και στο [[καλοκαίρι]]<br /><b>2.</b> «ηπειρωτική [[αέρια]] [[μάζα]]» — εκτεταμένη [[μάζα]] αέρα, η οποία δημιουργείται [[πάνω]] από τις ηπείρους και χαρακτηρίζει τις εσωτερικές, ηπειρωτικές, μη ορεινές περιοχές. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ἠπερωτικῶς</i> (Α)<br />με ηπειρωτικό τρόπο. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:17, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A continental, ἔθνη X.HG6.1.12, Arist.Pol.1338b22. 2 of a landsman, βίος Max. Tyr.19.7, cf. 8.9, al. II of Epirus, πᾶν τὸ Ἠπειρωτικόν Th.3.102; Ἠ. [μῆλα] Dsc. 1.115.
German (Pape)
[Seite 1174] auf dem Festlande, ἔθνη, Ggstz Inselbewohner, Xen. Hell. 6, 1, 4. – Adv., Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἠπειρωτικός: -ή, -όν, ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς ἠπειρώτην, Ξεν. Ἑλλ. 6. 1, 4. - Ἐπίρρ. -ῶς, Συνέσ. σ. 111. ΙΙ. ἐκ τῆς Ἠπείρου, πᾶν τὸ Ἠπειρωτικόν Θουκ. 3. 102, κλπ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
du continent.
Étymologie: ἠπειρώτης.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM ἠπειρωτικός, -ή, -όν) ηπειρώτης
1. αυτός που ανήκει ή προσιδιάζει σε μεγάλη έκταση γης, σε αντιδιαστολή με τα νησιά (α. «ηπειρωτική Ευρώπη» β. «ἠπειρωτικά ἔθνη καρπουμένους», Ξεν.)
2. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται ή κατάγεται ή προέρχεται από την Ήπειρο
νεοελλ.
φρ.
1. «ηπειρωτικό κλίμα» — το κλίμα του εσωτερικού τών ηπείρων στις περιοχές τών μέσων γεωγραφικών πλατών, το οποίο χαρακτηρίζεται από μεγάλο θερμικό εύρος ανάμεσα στον χειμώνα και στο καλοκαίρι
2. «ηπειρωτική αέρια μάζα» — εκτεταμένη μάζα αέρα, η οποία δημιουργείται πάνω από τις ηπείρους και χαρακτηρίζει τις εσωτερικές, ηπειρωτικές, μη ορεινές περιοχές.
επίρρ...
ἠπερωτικῶς (Α)
με ηπειρωτικό τρόπο.
