ῥοδόμηλον: Difference between revisions

From LSJ

Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῷ περιφέρει τὴν οὐσίαν → Qui sapit, is in se cuncta circumfert sua → Der Weise trägt, was er besitzt, in sich herum

Menander, Monostichoi, 404
(Bailly1_4)
(36)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ου (τό) :<br /><b>1</b> pomme-rose, <i>fig. càd</i> joue vermeille <i>ou</i> fraîche comme une rose;<br /><b>2</b> confiture de coings et de roses.<br />'''Étymologie:''' [[ῥόδον]], [[μῆλον]]².
|btext=ου (τό) :<br /><b>1</b> pomme-rose, <i>fig. càd</i> joue vermeille <i>ou</i> fraîche comme une rose;<br /><b>2</b> confiture de coings et de roses.<br />'''Étymologie:''' [[ῥόδον]], [[μῆλον]]².
}}
{{grml
|mltxt=και δωρ. τ. ῥοδομᾱλον, τὸ, Α<br /><b>1.</b> ροδόχρωμο [[μήλο]]<br /><b>2.</b> [[γλύκισμα]] από [[κυδώνι]] και ροδοπέταλα<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> παχουλό και ροδόχρωμο [[μάγουλο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ῥόδον]] <span style="color: red;">+</span> [[μῆλον]] / [[μᾶλον]].
}}
}}

Revision as of 12:26, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ῥοδόμηλον Medium diacritics: ῥοδόμηλον Low diacritics: ροδόμηλον Capitals: ΡΟΔΟΜΗΛΟΝ
Transliteration A: rhodómēlon Transliteration B: rhodomēlon Transliteration C: rodomilon Beta Code: r(odo/mhlon

English (LSJ)

Dor. -μᾱλον, τό,

   A rose-apple: metaph. of a plump rosy cheek, Theoc.23.8 (ῥοδομάλλον codd., ῥόδα μάλων Ahrens).    II a confection of roses and quinces, Alex.Trall.1.10.

German (Pape)

[Seite 846] τό, eine Marmelade von Quitten mit Rosen gekocht, Alex. Trall.

Greek (Liddell-Scott)

ῥοδόμηλον: Δωρ. - μᾶλον, τό, ῥόδινον μῆλον· μεταφορ., παρειὰ εὐτραφὴς καὶ ῥοδόχρους, Θεόκρ. 23.8. ΙΙ. γλύκυσμα ἐκ ῥόδων καὶ κυδωνίων, Ἀλέξ. Τραλλ. 1. 8.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 pomme-rose, fig. càd joue vermeille ou fraîche comme une rose;
2 confiture de coings et de roses.
Étymologie: ῥόδον, μῆλον².

Greek Monolingual

και δωρ. τ. ῥοδομᾱλον, τὸ, Α
1. ροδόχρωμο μήλο
2. γλύκισμα από κυδώνι και ροδοπέταλα
3. μτφ. παχουλό και ροδόχρωμο μάγουλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥόδον + μῆλον / μᾶλον.