κωλέα: Difference between revisions
ἀσμένῳ δέ σοι ἡ ποικιλείμων νὺξ ἀποκρύψει φάος → glad wilt thou be when night, arrayed in spangled garb, shuts out the light
(8) |
(13_6a) |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=kwle/a | |Beta Code=kwle/a | ||
|Definition=ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> = [[κωλῆ]] (q.v.); also expld. by <b class="b3">ἀγκαλίς, δέσμη χόρτου</b>, Hsch. κώλειρ, <b class="b2">prize given in a contest</b>, Id. κωλεός, ὁ, = [[κωλῆ]], <span class="bibl">Epich.82</span>,<span class="bibl">92</span>, Hp. ap. Gal.19.116. κωλετίναις (<b class="b3">-τήν</b>- cod.)<b class="b3">· ἀσκαλαβώταις</b>, Hsch.</span> | |Definition=ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> = [[κωλῆ]] (q.v.); also expld. by <b class="b3">ἀγκαλίς, δέσμη χόρτου</b>, Hsch. κώλειρ, <b class="b2">prize given in a contest</b>, Id. κωλεός, ὁ, = [[κωλῆ]], <span class="bibl">Epich.82</span>,<span class="bibl">92</span>, Hp. ap. Gal.19.116. κωλετίναις (<b class="b3">-τήν</b>- cod.)<b class="b3">· ἀσκαλαβώταις</b>, Hsch.</span> | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1542.png Seite 1542]] Ath. XI, 368 d, zsgzgn [[κωλῆ]], ἡ, der Hüftknochen mit dem daran sitzenden Fleische, bes. beim Schweine der Schinken, Hesych. erkl. [[σκέλος]] ὑὸς ὀπίσθιον; vgl. Xen. Cyn. 5, 30; comic. bei Ath. a. a. O.; Ar. Plut. 1128 [[οἴμοι]] δὲ κωλῆς ἧς ἐγὼ κατήσθιον, wo die Schol. erkl. τὰ ἐμπρόσθια μέρη τῶν ἱερείων, τὰς ἀγκύλας ὀστώδεις; Nubb. 976 τὴν ἀσπίδα τῆς κωλῆς προέχων ἀμελῇ τῆς Τριτογενείας, Schol. τοῦ ποδός, ἕτεροι δέ φασι τοῦ αἰδοίου, wie ib. 1006 neben πυγὴ μικρά das [[κωλῆ]] μεγάλη sicher auf das Schaamglied geht. – In späterer Prosa; βοὸς [[κωλῆ]] Luc. Leziph. 6; Plut. Artaz. 18; [[κωλέα]] in LXX. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:40, 2 August 2017
English (LSJ)
ἡ,
A = κωλῆ (q.v.); also expld. by ἀγκαλίς, δέσμη χόρτου, Hsch. κώλειρ, prize given in a contest, Id. κωλεός, ὁ, = κωλῆ, Epich.82,92, Hp. ap. Gal.19.116. κωλετίναις (-τήν- cod.)· ἀσκαλαβώταις, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1542] Ath. XI, 368 d, zsgzgn κωλῆ, ἡ, der Hüftknochen mit dem daran sitzenden Fleische, bes. beim Schweine der Schinken, Hesych. erkl. σκέλος ὑὸς ὀπίσθιον; vgl. Xen. Cyn. 5, 30; comic. bei Ath. a. a. O.; Ar. Plut. 1128 οἴμοι δὲ κωλῆς ἧς ἐγὼ κατήσθιον, wo die Schol. erkl. τὰ ἐμπρόσθια μέρη τῶν ἱερείων, τὰς ἀγκύλας ὀστώδεις; Nubb. 976 τὴν ἀσπίδα τῆς κωλῆς προέχων ἀμελῇ τῆς Τριτογενείας, Schol. τοῦ ποδός, ἕτεροι δέ φασι τοῦ αἰδοίου, wie ib. 1006 neben πυγὴ μικρά das κωλῆ μεγάλη sicher auf das Schaamglied geht. – In späterer Prosa; βοὸς κωλῆ Luc. Leziph. 6; Plut. Artaz. 18; κωλέα in LXX.
