Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

deprecator: Difference between revisions

From LSJ

Μολὼν λαβέCome and take them

Plutarch, Apophthegmata Laconica 225C12
(D_3)
(3_4)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>dēprĕcātŏr</b>,¹² ōris, m. ([[deprecor]]),<br /><b>1</b> celui qui par ses prières détourne ou conjure un malheur : [[deprecator]] periculi [[missus]] Cic. Balbo 41, envoyé pour conjurer le danger<br /><b>2</b> celui qui intercède, intercesseur, protecteur : misit filium [[sui]] deprecatorem Cic. Att. 11, 8, 2, il envoya son fils pour intercéder en sa faveur ; eo deprecatore Cæs. G. 1, 9, 2, sur son intervention.
|gf=<b>dēprĕcātŏr</b>,¹² ōris, m. ([[deprecor]]),<br /><b>1</b> celui qui par ses prières détourne ou conjure un malheur : [[deprecator]] periculi [[missus]] Cic. Balbo 41, envoyé pour conjurer le danger<br /><b>2</b> celui qui intercède, intercesseur, protecteur : misit filium [[sui]] deprecatorem Cic. Att. 11, 8, 2, il envoya son fils pour intercéder en sa faveur ; eo deprecatore Cæs. G. 1, 9, 2, sur son intervention.
}}
{{Georges
|georg=dēprecātor, ōris, m. ([[deprecor]]), der fürbittende Abwender, der Fürbitter, [[Fürsprecher]], Vermittler, miseriarum, huius periculi, Cic.: causae suae, Tac.: [[sui]], Cic.: domini, beim Herrn, Augustin.: praebere se deprecatorem [[pro]] alcis [[periculo]], Cic.: eo deprecatore, [[auf]] seine [[Fürsprache]], Caes.: [[uti]] deprecatoribus Remis, Caes.
}}
}}

Revision as of 09:21, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

dēprĕcātor: ōris, m. id.,
I one who averts by praying; an interceder, intercessor: hujus periculi, Cic. Balb. 18: miseriarum, id. Fl. 1: causae suae, Tac. H. 3, 31: non solum sui deprecator, sed etiam accusator mei, Cic. Att. 11, 8, 2; for which: ego apud consulem deprecator defensorque vobis adero, Liv. 36, 35: fortunarum alicujus, Cic. Planc. 42, 102; cf.: salutis meae, id. Sest. 12, 27: deprecatorem me pro illius periculo praebeo, id. Fam. 2, 13, 2: legatos deprecatoresque ad aliquem mittere, id. de Imp. Pomp. 12 fin.; so absol., Caes. B. G. 1, 9, 2; 6, 4, 5; Liv. 44, 14.

Latin > French (Gaffiot 2016)

dēprĕcātŏr,¹² ōris, m. (deprecor),
1 celui qui par ses prières détourne ou conjure un malheur : deprecator periculi missus Cic. Balbo 41, envoyé pour conjurer le danger
2 celui qui intercède, intercesseur, protecteur : misit filium sui deprecatorem Cic. Att. 11, 8, 2, il envoya son fils pour intercéder en sa faveur ; eo deprecatore Cæs. G. 1, 9, 2, sur son intervention.

Latin > German (Georges)

dēprecātor, ōris, m. (deprecor), der fürbittende Abwender, der Fürbitter, Fürsprecher, Vermittler, miseriarum, huius periculi, Cic.: causae suae, Tac.: sui, Cic.: domini, beim Herrn, Augustin.: praebere se deprecatorem pro alcis periculo, Cic.: eo deprecatore, auf seine Fürsprache, Caes.: uti deprecatoribus Remis, Caes.