πάλλω

English (LSJ)

impf.

   A ἔπαλλον E.Hec.1158; Ep. πάλλον always in Hom. (v. infr.): aor. 1 ἔπηλα S.El.710; Ep. πῆλα Il.6.474: Ep. aor. 2 part. πεπᾰλών Hom. only in compd. ἀμπεπαλών:—Med., aor. 1 πήλασθαι Call.Jov.64: πεπάλασθε, πεπαλάσθαι (v. παλάσσω) have been attributed to πάλλω; πεπάλεσθε, πεπαλέσθαι are conjectured as more prob. forms:—Pass., pf. πέπαλμαι A.Ch.410(lyr.): aor. 2 ἐπάλην (ἀν-) Str.8.6.21: Ep. aor. πάλτο Il.15.645 (in 13.643, 21.140, ἐπᾶλτο is from ἐφάλλομαι):—poise, sway a missile before it is thrown, τὸ μὲν [ἔγχος] οὐ δύνατ' ἄλλος Ἀχαιῶν πάλλειν, ἀλλά μιν οἶος ἐπίστατο πῆλαι Ἀχιλλεύς Il.16.142; [αἰχμήν], ἣν . . πάλλεν δεξιτερῇ 22.320; δοῦρε δύω . . πάλλων 3.19; χερμάδιον . . ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν... ὁ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος 5.304; ἄκοντα, λόγχην π., Pi.N.3.45, E.IT824; κεραυνόν Ar.Av.1714.    2 generally, sway, brandish, [σάκος] Hes.Sc.321; ἰτύν, πέλτας, E.Ion 210 (lyr.), Ba.783; toss a child, πῆλε χερσίν, of Hector and Astyanax, Il.6.474, cf. E.Hec.1158; Νὺξ ὄχημ' ἔπαλλεν she drove it furiously, Id.Ion 1151.    3 κλήρους ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον shook the lots together in a helmet, Il.3.316, cf. Od.10.206; πάλλεν shook the lots, Il.3.324, 7.181; but στάντες δ' ὅθ' αὐτοὺς οἱ . . βραβῆς κλήροις ἔπηλαν καὶ κατέστησαν δίφρους ranged them by casting lots, S.El.710:—Med., draw lots, ἔλαχον πολιὴν ἅλα παλλομένων I obtained the white sea when we cast lots, Il.15.191; παλλόμενος κλήρῳ λάχον ἐνθάδ' ἕπεσθαι 24.400, cf. Hdt.3.128:—Pass., κλῆρος οὐκ ἐπάλλετο S.Ant.396.    II Pass., swing, dash oneself, ἐν ἄντυγι πάλτο tripped on the shield-rim, Il.15.645; quiver, leap, esp. in fear, ἐν δ' ἐμοὶ αὐτῇ στήθεσι πάλλεται ἦτορ 22.452; πέπαλταί μοι φίλον κέαρ A. Ch.410; of the person, παλλομένη κραδίην Il. 22.461; δείματι παλλόμεναι, -οι, h.Cer. 293, Orac. ap. Hdt.7.140, etc.; γόνυ πάλλεται γερόντων Ar.Ra.345; of dying fish, quiver, leap, Hdt. 1.141, cf. 9.120; καὶ πέραν πόντοιο πάλλοντ' αἰετοί fly quivering even beyond the sea, Pi.N.5.21; vibrate, of strings, Pl.Phd.94c (ψάλλοιτο ap. Stob.); σκιρτητικὸν καὶ παλλόμενον τὸ νέον (etym. of Παλλάς) Corn.ND20, cf. Pl.Cra. 407a.    III intr., leap, bound, E.El.435, Ar.Lys.1304 (lyr.); quiver, quake, φρένα δείματι πάλλων S.OT153 (lyr.); dash along, of horses, E.El.477 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 452] (verwandt mit βάλλ), aor. ἔπηλα, ep. auch aor. II. πεπαλών (s. ἀναπάλλω), u. in syncopirter Form πάλτο, Il. 15, 645 (vgl. die compp. u. ἐπᾶλτο unter ἐφάλλομαι); – 1) schwingen; Hom. bes. von Waffen, δοῦρε Il. 3, 19, ἔγχος, αἰχμήν u. ä.; σάκος Hes. Sc. 321; λίθον, schleudern, Il. 5, 304; ἄκοντα, Pind. N. 3, 43; δόρυ, λόγχην, Eur. Rhes. 374 I. T. 824 u. oft; übh. leicht und schnell mit den Händen bewegen, so von Hektor, der seinen Sohn emporhebt, πῆλε χερσίν, Il. 6, 474; νὺξ ὄχημ' ἔπαλλεν, Eur. Ion 1151; κεραυνόν, Ar. Av. 1714; Plat. Crat. 407 a erkl. τὸ αὑτὸν ἤ τι ἄλλο μετεωρίζειν πάλλειν τε καὶ πάλλεσθαι καλοῦμεν. – Med. sich schwingen, sich lebhaft, schnell bewegen; ἐν ἄντυγι πάλτο, Il. 15, 645, er prallte heftig an den Rand an; στήθεσι πάλλεται ἦτορ ἀνὰ στόμα, das Herz schlägt oder springt vor Furcht, 22, 452; παλλομένη κραδίην, ib. 461; bes. vor Furcht, δείματι πάλλεσθαι, H. h. Cer. 294, wie or. Her. 7, 140; χλωρῷ δείματι θυμὸν πάλλοντο, sie wurden geschüttelt, bebten vor Furcht, Aesch. Suppl. 562, vgl. 766; πέπαλται δ' αὖτέ μοι φίλον κέαρ, Ch. 404, vgl. 517; γόνυ πάλλεται γερόντων, schlottert, Ar. Ran. 345; χαρὰν φλεγμονῆς δίκην παλλομένην, Plat. Ax. 368 c; Sp., μόλις ἐπαύετο παλλόμενος καὶ τρέμων ἐπὶ πολλῶν ἀγώνων, Plut. Cic. 35. – Vom Zappeln der Fische, Her. 1, 141; mit ἀσπαίρω verbunden, 9, 120. – In besonderer Vrbdg κλήρους πάλλειν ἐν κυνέῃ, die Loose im Helme schütteln, bis daß eins herausfliegt, dessen Besitzer dann das Loos trifft, Il. 3, 316 Od. 10, 206; u. so allein πάλλειν, die Loose schwingen, loofen, Il. 3, 324. 7, 181. 23, 353; κλήροις ἔπηλαν αὐτούς, sie ordneten sie nach den geschwungenen Loosen, Soph. El. 710. – Med. od. pass., ἔλαχον πολιὴν ἅλα παλλομένων, Il. 15, 191, als geloos't ward, wo man am einfachsten κλήρων ergänzt, als die Loose geschüttelt wurden; vgl. Her. 3, 128. – 2) intr. πάλλω, wie das med. schwingen, sich heftig bewegen, zittern, beben; ἵν' ὁ φίλαυλος πάλλε δελφίς, Eur. El. 435; von Pferden, 477; von Tanzenden, Ar. Lys. 1304; vgl. Soph. O. R. 153.